فصل اول: خاطرات حمید حاجی عبدالوهاب

زندانیان پیش کسوت

‏افرادی در زندان بودند که به اصطلاح جزو پیش کسوتان محسوب ‏‎ ‎‏می شدند، چون مدت مدیدی در زندان حضور داشتند. از جمله آقایان: ‏‎ ‎‏ابوالقاسم سرحدی زاده، محی الدین ا نواری، حبیب الله عسگر اولادی‏‏ و... ‏‎ ‎‏البته در مرحله ای تعدادی از آنها را تحت عنوان عفو [توبه کرده ها] به ‏‎ ‎‏یک مصاحبهِ تلویزیونی آوردند. بچه های زندان به این امر معترض بودند ‏‎ ‎‏و می گفتند: خیلی حیف شد که افرادی مثل اینها در این برنامه شرکت ‏‎ ‎

کتابخاطرات مبارزه و زندانصفحه 38
‏کردند. آنها به این قضیه انتقاد می کردند.‏

‏افرادی که دارای سابقهِ طولا نی زندان بودند مورد احترام بچه ها ‏‎ ‎‏بودند. کاری هم به کار کسی نداشتند. از جمله آنها صفر قهرمانی‏‏ بود. او ‏‎ ‎‏چندین سال زندانی بود، آدم بد فکری هم نبود. او به این دلیل که حاضر ‏‎ ‎‏نشد با رژیم همکاری کند و آنها را تأیید نماید، خیلی مورد احترام بچه ها ‏‎ ‎‏بود.‏

‏تعداد دیگری هم بودند که به اصطلاح از توده ای ها قدیمی، از جمله ‏‎ ‎‏افسران فرقه دمکرات آذربایجان بودند. اینها در آن مقطع در زندان قصر‏‏ ‏‎ ‎‏زندگی تکی و انفرادی داشتند. بعضی از نویسنده های روشنفکر چپی مثل ‏‎ ‎‏محمود دولت آبادی‏‏ هم آنجا بودند. این افراد زندگی فردی را دنبال ‏‎ ‎‏می کردند. البته اینها مربوط به وقایع سیاسی نسل قبل بودند که در زندان ‏‎ ‎‏قصر دوران زندانی خود را می گذراندند. آنها هستهِ محرکه ای برای زندان ‏‎ ‎‏محسوب نمی شدند.‏

 

کتابخاطرات مبارزه و زندانصفحه 39