با تاسیس حزب رستاخیز و حزب ایران نوین و سایر احزاب یک سلسله افشاگریهای ولو محدود از سوی این احزاب نسبت به هم آغاز شد. این موارد به جوانانی که روحیه و انگیزهِ مبارزاتی داشتند کمک می کرد تا انسجام بیشتری بیابند. به عنوان مثال وقتی بحث بودجه کشور را در روزنامه مطرح می کردند و در تلویزیون روی آن بحث می شد، اطلا عاتی که عوامل رژیم می دادند، در حقیقت کمک خوبی بود که بعدها، پس از پیروزی انقلاب، ما یک ذهنیت کلی نسبت به کشورداری و این گونه موارد داشته باشیم. یادم هست در زندان روی این مسائل بحث و تحلیل می کردیم.
شاه اجازه نمی داد نیروهای مؤثر در مجموعهِ تشکیلات اجرایی باقی بمانند. البته اگر همین افراد هم شناسایی می شدند - به خصوص مذهبی ها - دستگیر می شدند. به نظر من این افشاگری ها فرصت مناسبی برای بچه های اهل مبارزه بود.
کتابخاطرات مبارزه و زندانصفحه 26