در اسارت، با وجود کمبودهای بسیار و شکنجه های طاقت فرسا چیزی از اعتقاد بچه ها و ایمانشان به امام و نظام کم نشد، حتی می توان گفت بیشتر هم شد و با قرار گرفتن در آن فضا، به حقانیت امام و انقلاب اسلامی بیشتر پی بردند؛ چراکه وقتی بچه ها اعمال زشت و غیر انسانی عراقی ها را می دیدند، مسائل زیادی برایشان روشن می شد. تلویزیون عراق هم خیلی چیزها نشان می داد که هر بیننده ای می توانست قضاوت کند جبهه ما با جبهه آنان چقدر فاصله دارد. اساساً، رفتار عراقی ها پشتوانه محکمی نداشت. برای همین، رفتارشان دلیلی بر محکومیت آنان و تنفر بیشتر ما از آنان بود. از آن طرف، باعث می شد که بچه ها در اعتقادات و باورهای خودشان محکم تر شوند؛ مثلاً، وقتی فشار
کتابرنج غربت؛ داغ حسرتصفحه 78
می آوردند تا بچه ها علیه نظام حرف بزنند و به امام و مسئولان نظام توهین کنند، بچه ها محکم تر شده و به هیچ وجه حاضر به توهین نمی شدند.
کتابرنج غربت؛ داغ حسرتصفحه 79