در آن زمان، فرمانده اردوگاه ما سرگرد مفید بود که شاید پست ترین آدم در بین عراقی ها بود و ما در طول هشت سال اسارتمان فرمانده ای به این پلیدی و درنده خویی نداشتیم. آن روز، این فرد همه بچه ها را جمع کرد و برای فوت امام به بچه ها تسلیت گفت. بعد هم به بچه ها نگفت عزاداری نکنید، ولی به ما که مسئولین آسایشگاه بودیم گفت: بروید و به بچه ها از طرف من تسلیت بگویید. بچه ها حدود دو ـ سه روز عزاداری کردند.
کتابرنج غربت؛ داغ حسرتصفحه 103