در بین بچه ها طراحانی بودند که عکس امام را می کشیدند. یادم هست در اردوگاه ما شخصی بود که در نامه هایی که ما می نوشتیم، با مداد عکس ما را می کشید. ایشان عکس امام را در ابعاد خیلی بزرگ به شکلی جالب و بسیار طبیعی روی پتو می کشید. او با زغال یا با استفاده از قرصهایی که در بیمارستان به ما می دادند این کار را می کرد. بعضی وقتها هم بچه ها عکس امام را روی کاغذ می کشیدند و آن را می بریدند و با چسب روی پتو می چسباندند.
کتابرنج غربت؛ داغ حسرتصفحه 160