در زمان اسارت، پیام امام برای ما معنی و ارزش فوق العاده ای داشت. الآن که ما در ایران هستیم، روایاتی از ائمه اطهار ـ علیهم السلام ـ را می خوانیم و یادداشت می کنیم. به همین ترتیب، پیامهای حضرت امام در اسارت برای ما ارزش داشت. ما به امام و پیامهایش با این احترام نگاه می کردیم. پیامها با مشکلات فراوان به دست ما می رسید و خدا می داند که چقدر برای ما راهگشا بود. وقتی صلیب سرخ کاغذ می آورد و ما به خانواده هامان نامه می نوشتیم، با مشکلات بسیار زیادی از آنها درخواست می کردیم که برای ما از فرمایشات امام بنویسند که البته، اگر عراقی ها متوجه می شدند، کلی شکنجه و زندان داشت و به بغداد گزارش می دادند که این اسیر ایرانی نامۀ سیاسی نوشته است. ما
کتابرنج غربت؛ داغ حسرتصفحه 176
هزاران مشکل و سختی را به جان می خریدیم و از خانواده ها درخواست می کردیم که از حضرت امام برای ما بگویند. البته، خیلی کم به این هدف می رسیدیم و ظاهراً آنها هم می ترسیدند چیزی بفرستند و برای ما مشکل ساز بشود.
کتابرنج غربت؛ داغ حسرتصفحه 177