اولین چیزی که اسرا با آن برخورد می کردند این تقاضای ناهنجار و توقع بیجا (توهین به حضرت امام) و خصومت دشمن با مقدسات ما بود. عراقی ها از بچه ها می خواستند که به امام توهین کنند و هر کس، به نحوی، از این کار سر باز می زد و در اثر آن، کتکها و شکنجه های بسیاری را متحمل می شد. با اینکه امام فرموده بودند اشکال ندارد در این شرایط به من توهین کنید، کسی راضی نمی شد به امام توهین کند و هر کس با سیاستی پیش می رفت که کارش توهین محسوب نشود یا حداقل کمتر این کار انجام بشود.
کتابرنج غربت؛ داغ حسرتصفحه 195