رکن سوم

‏‏رکن سوم‏

‏‏     ‏‏رکن سوّم‏‏ «تعظیم» است. و آن در ‏‏الرّحمن الرّحیم‏‏ حاصل شود. چون‏‎ ‎‏عبد سالک الی اللّه در رکن «تحمید» محمدت را به حق تعالی منحصر کرد و از‏‎ ‎‏کثرات وجودیّه سلب کمال و تحمید نمود، به افق وحدت نزدیک شود و چشم‏‎ ‎‏کثرت بینی او کم کم کور شود و صورت رحمانیّت، که بسط وجود، و‏‎ ‎‏رحیمیّت، که بسط کمال وجود است، بر قلب او تجلّی کند و حق را به دو اسم‏‎ ‎‏محیط جامع که کثرات در آن مضمحل است توصیف کند؛ پس، به واسطۀ‏‎ ‎‏جلوۀ کمالی قلب را هیبتِ حاصل از جمال دست دهد؛ پس، عظمت حق در‏‎ ‎‏قلب او جای گزین شود.‏

‏‎ ‎

‏‎