مقاله ثالثه در مقارنات نماز است و در آن چند باب است

خاتمة‏

خاتمة

‏     ‏‏از بیانات عرفانیّه و مکاشفات ایمانیّه، که به دستگیری اولیاء عظام‏‎ ‎‏علیهم السلام بر قلب منیر اهل معرفت ظاهر شد، معلوم شود که چنانچه سورۀ‏‎ ‎‏مبارکۀ «توحید» نسبت ذات مقدس حق جل و علا است، سورۀ شریفۀ «قدر»‏‎ ‎‏نسبت اهل بیت عظام علیهم السلام است؛ چنانچه در روایات معراج وارد‏‎ ‎‏است: ‏

‏     محمد بن یعقوب باسناده عن ابی عبداللّه علیه السلام، فی صَلوةِ النّبی‏‎ ‎‏صلّی اللّه علیه و آله فِی السَّماءِ، فی حَدیثِ «الاِسْراءِ» قال (ع): ‏ثُّمَ اَوْحَی اللّه ‎ ‎عَزَّ وَ جَلَّ اِلَیْهِ: اِقْرَأْ یا مُحَمَّدُ نِسْبَةَ رَبِّکَ تَبارَکَ وَ تَعالی: «اللّه اَحَدٌ، اللّه الصَّمَدُ، لَمْ یَلِدْ‎ ‎وَ لَمْ یوُلَدْ، وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ.» وَ هذا فی الرَّکْعَةِ الاْوُلیٰ. ثُمَّ، اَوْحَیْ اللّه‎ ‎ عَزَّوجلَّ اِلَیْهِ: اِقْرَأْ بـ «الحَمْدُللّه .» فَقَرأها مِثْلَ مٰا قَرَأَ اَوَّلاً. ثُمَّ اَوْحَی اللّه : اِقْرَأ: «اِنّا‎ ‎اَنْزَلْناهُ» فَاِنَّها نِسْبَتُکَ وَ نِسْبَةُ اَهْلِ بَیْتِکَ اِلیٰ یَوْمِ الْقیمَة.‎[1]‎


کتابآداب الصلوة - آداب نمازصفحه 345
‏    ‏‏و روایات شریفه در باب فضل سورۀ مبارکۀ «قدر» بسیار است. از آن‏‎ ‎‏جمله روایتی است که در ‏‏کافی ‏‏شریف است از حضرت باقر علیه السلام که‏‎ ‎‏فرمود: «کسی که قرائت کند ‏اِنّا اَنْزَلْناه فی لَیْلَةِ الْقَدْر‏ را به طور جهر، مثل آن‏‎ ‎‏است که شمشیر خود را از غلاف بیرون آورده باشد در راه خدا. و کسی که‏‎ ‎‏سرّاً بخواند، مثل آن است که به خون خود غلطان شده است در راه خدا. و‏‎ ‎‏کسی که ده مرتبه آن را قرائت کند، هزار گناه از گناهان او را محو نماید.»‏‎[2]‎‎ ‎‏و از ‏‏خواصّ القرآن‏‏ روایت از رسول خدا شده که: «کسی که قرائت کند این‏‎ ‎‏سوره را، از برای او اجر کسی است که ماه مبارک را روزه گرفته و ادراک لیلة ‏‎ ‎‏القدر نموده، و از برای او ثواب کسی است که قتال در راه خدا نموده.»‏‎[3]‎‎ ‎‏و الحمدللّه اولاً و آخراً.‏

‎ ‎

کتابآداب الصلوة - آداب نمازصفحه 346

  • )) «محمد بن یعقوب به امام صادق علیه السلام سند رسانده که در حدیث «اسراء» راجع به نماز پیامبر صلی اللّه علیه و آله فرمود: آن گاه خداوند عزّ و جلّ به آن حضرت وحی کرد: "ای محمّد نَسَبِ پروردگارت تبارک و تعالی را بخوان: اللّه اَحَدٌ اللّه الصَّمَدٌ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یوُلَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ. و این در رکعت نخست بود. آن گاه خداوند عزّ و جلّ به او وحی فرمود: الحمدللّه ... را بخوان."» تفسیر برهان، ج 4، ص 487، «سورة القدر»، حدیث 22.
  • )) اصول کافی، ج 4، ص 427، «کتاب فضل القرآن»، «باب فضل القرآن»، حدیث 6.
  • )) تفسیر برهان، ج 4، ص 480، «سورة القدر»، حدیث 1. از خواصّ القرآن.