فصل دوم: ویژگیهای اجتماعی

کاری به شخص نداریم

‏حضرت امام در نقد گفتار اساتید گذشته و در تحلیـل مطالب فقهـا و اصولیین گذشته‏‎ ‎‏کمال دقت را داشتند و هیچ وقت عظمت فرد باعث آن نمی شد که امام مطلب را‏‎ ‎‏موشکافی نکنند و اشکالاتش را بیان نکنند، بارها در درس می شد که بعضیها می گفتند:‏‎ ‎‏این اشکالات که شما به مرحوم نائینی،‏‎[1]‎‏ مثلاً در مسائل اصولی یا فقهی می گیرید، ایشان‏‎ ‎‏این مطلب را نگفته است، منظورشان یک چیز دیگری است، امام می فرمودند: ما کاری‏

کتابپرتوی از خورشیدصفحه 153
‏به شخص نداریم، این حرف از هرکسی که باشد این اشکالات به آن وارد است، و سعی‏‎ ‎‏می کردند که طلبه طوری بار بیاید که محقق باشد و عظمت گوینده چشم او را نگیرد و‏‎ ‎‏ذهن او را از خلاقیت و ابتکار باز ندارد؛ و لذا بسیاری از شاگردان امام با این خصلت‏‎ ‎‏رشد نمودند.‏‎[2]‎

‎ ‎

کتابپرتوی از خورشیدصفحه 154

  • آیت الله علامه نائینی: حاج میرزا حسین نائینی از اکابر فقها و از اصولیین قرن چهـارده هجـری است، نزد آیت الله میرزای شیرازی و آیت الله سید محمد فشارکی اصفهانی تحصیل کرده است، بیشتر شهرت او در علم اصول و فقه است. او متولد 1276 ه . ق است و متوفی 1355 ه . ق در نجف، آیت الله نائینی کتاب «تنبیه الامة و تنزیه الملة» را در دفاع از حکومت مشروطه نوشته است.
  • )) حجت الاسلام والمسلمین عمید زنجانی؛ پا به پای آفتاب؛ ج 1، ص 28.