همان گونه که می دانید در روز 21 بهمن سال 57 از سوی رژیم حکومت نظامی اعلام شد؛ اما مردم با پیروی از فرمان امام مبنی بر شکستن حکومت نظامی و حضور در
کتابپرتوی از خورشیدصفحه 223
خیابانها، توطئه شوم رژیم در سرکوب انقلاب و دستگیری انقلابیون را با شکست مواجه ساختند، تصور بسیاری از دوستان این بود که رژیم در این روز دست به جنایت خواهد زد و اقدامات از پیش طراحی شده را به اجرا خواهد گذاشت، و بر همین اساس در مدرسه علوی، محل اقامت حضرت امام، حالت غیر عادی وجود داشت و اضطراب و نگرانی در چهره عده ای از دوستان به چشم می خورد، البته نگرانی این عزیزان نه برای خود بلکه برای حضرت امام ـ قدس سره ـ بود و خوف آن را داشتند که رژیم با حمله ای وحشیانه جان آن حضرت را مورد تهدید قرار دهد، و هرچه به شب نزدیکتر می شدیم اضطراب و نگرانی دوستان بیشتر می شد، عده ای از رفقا نزد امام رفتند و با اصرار از ایشان خواستند که مدرسه را ترک کرده و به یک مکان امن بروند؛ اما امام عزیز که در نهایت آرامش به سر می بردند، با این پیشنهاد مخالفت کردند و اظهار داشتند: به هیچ وجه مدرسه علوی، محل اقامت امام، را ترک نخواهم کرد، در آن شب بحرانی بدون اینکه تفاوتی میان آن شب و شبهای دیگر قائل شوند نماز شب خواندند، و در کمال آرامش شب را به صبح رساندند.
کتابپرتوی از خورشیدصفحه 224