مساله 1 ـ شرط است در صحیح بودن نماز و طواف، چه واجب باشد و چه مستحب پاک بودن بدن، حتی مو و ناخن و غیر اینها، و همچنین لباس مگر از آن نجاستی که معفوّ است، چنانچه بعداً ذکر می شود.
مساله 2 ـ شرط است در صحت نماز که محل سجده پیشانی در حال سجده کردن پاک باشد، امّا جاهای دیگر مانند فرش اگر نجس باشد و به بدن یا لباس نمازگزار نرسد مانعی ندارد.
مساله 3 ـ واجب است ازاله و پاک کردن نجاست از مساجد، چه زمین اندرون مسجد باشد یا سقف و بام و طرف داخل دیوار، و امّا طرف بیرون دیوار بنابر احتیاط واجب نجس کردن آن حرام و پاک کردن آن واجب است.
مساله 4 ـ نجس کردن حرم امامان علیهم السلام و ضرایح آنان حرام است و چنانچه نجس ماندن موجب بی احترامی می شود، واجب است تطهیر آن.
مساله 5 ـ نجس کردن خط و ورق قرآن حرام است و اگر نجس شود، باید فوراً آن را آب بکشند.
مساله 6 ـ بنابر احتیاط واجب، نجس کردن جلد قرآن، حرام و چنانچه نجس شد احتیاط واجب تطهیر آن است.
کتابرسالۀ نجاة العبادصفحه 75
مساله 7 ـ نجس کردن حصیر مسجد، بنابر احتیاط واجب، حرام و چنانچه نجس شد بنابر احتیاط واجب باید آن را ازاله کنند، اگرچه به بریدن موضع نجس باشد.
مساله 8 ـ نوشتن قرآن با مرکّب نجس حرام است و اگر نوشته شود، واجب است آن را از بین ببرند و چنانچه با مرکّبی نوشته شده باشد که اثر آن از بین نمی رود، مانند مرکب چاپ، واجب است آن را تطهیر کنند؛ یعنی آن را آب بکشند.
مساله 9 ـ کسی که عمداً با لباس نجس یا بدن نجس نماز می خواند نمازش باطل است و واجب است دوباره بخواند، در صورت بودن وقت، وگرنه قضای آن را باید بجا آورد.
مساله 10 ـ اگر فراموش کند که بدن یا لباسش نجس است و در بین نماز یا بعد از آن یادش بیاید، باید نماز را دوباره بخواند و اگر وقت نماز گذشته باشد، باید قضای آن را بجا آورد.
مساله 11 ـ اگر نداند بدن یا لباسش نجس است و با آن نماز بخواند و بعد بفهمد که لباس یا بدنش نجس بوده، نمازش صحیح است و احتیاط مستحب آن است که دوباره بخواند.
مساله 12 ـ کسی که غیر ازلباس نجس، لباس دیگری ندارد وبه واسطۀ سرما و مانند آن نمی تواند لباسش را بیرون آورد، در صورتی که وقت تنگ باشد و یا احتمال برطرف شدن عذر را ندهد، باید درهمان لباس نجس نماز بخواند ونماز او صحیح است، و اگر می تواند لباس را بیرون آورد باید برهنه نماز بخواند؛ چه وقت تنگ باشد یا وسعت داشته باشد، لکن احتمال برطرف شدن عذر را ندهد.
مساله 13 ـ کسی که دو لباس دارد، اگر بداند که یکی از آنها نجس است و نداند کدام یک از آنها است، چنانچه وقت دارد باید با هر دو لباس نماز بخواند، مثلاً اگر بخواهد نماز ظهر و عصر را بخواند باید با هر کدام از این دو لباس یک نماز ظهر و یک نماز عصر بخواند، و چنانچه وقت تنگ است احتیاط واجب آن
کتابرسالۀ نجاة العبادصفحه 76
است در صورتی که می تواند برهنه نماز بخواند و در خارج وقت با لباس پاک قضا نماید.
کتابرسالۀ نجاة العبادصفحه 77