مساله 1 ـ در رکعت اول و دوم نمازهای واجب باید حمد و یک سورۀ تمام خوانده شود.
مساله 2 ـ اگر وقت تنگ باشد نباید سوره بخواند و حمد تنها کافی است.
مساله 3 ـ اول باید حمد خوانده شود و بعد سوره و اگر سوره اشتباهاً قبل از حمد خوانده شد لازم است دو مرتبه بعد از حمد بخواند، اگر به رکوع نرفته باشد.
مساله 4 ـ در نمازهای مستحبی خواندن حمد کافی است و سوره لازم نیست.
مساله 5 ـ «بسم الله » یک آیه از سوره حساب می شود، مگر از سورۀ برائت که «بسم الله » ندارد.
مساله 6 ـ سورۀ فیل و لایلاف یک سوره حساب می شود با «بسم الله » که در وسط قرار می گیرد و همین طور سورۀ والضحی و الم نشرح، یعنی خواندن یکی از این سوره ها کافی نیست.
کتابرسالۀ نجاة العبادصفحه 100
مساله 7 ـ «بسم الله » را باید به قصد همان سوره ای که می خواهد بخواند بگوید، و اگر به قصد سوره ای «بسم الله » گفت و بعداً خواست سورۀ دیگری بخواند، باید دومرتبه به قصد همان سوره «بسم الله » بگوید.
مساله 8 ـ سوره های سجده دار را در نمازهای واجب نمی توان خواند.
مساله 9 ـ اگر سهواً آیۀ سجده را خواند یا گوش داد، با اشاره سجده کند و بعد از نماز هم سجده بجا آورد، بنابر احتیاط مستحب.
مساله 10 ـ حمد و سوره را در نمازهای ظهر و عصر باید آهسته بخواند، مگر «بسم الله » را که می توان بلند خواند، بلکه مستحب است.
مساله 11 ـ در نمازهای صبح و مغرب و عشاء برای مردان لازم است حمد و سوره را بلند بخوانند.
مساله 12 ـ اگر عمداً نمازهایی را که باید آهسته بخواند بلند خواند، یا به عکس، نماز باطل است.
مساله 13 ـ اگر از روی سهو یا نادانی به جای آهسته، بلند یا به عکس نماز خواند مانعی ندارد.
مساله 14 ـ واجب است حمد و سوره را به طور صحیح بخوانند، به طوری که اگر عمداً حتی یک حرف آن غلط خوانده شود، نماز باطل است.
مساله 15 ـ برای کسانی که حمد و سوره را خوب یاد ندارند واجب است یاد گرفتن آنها.
مساله 16 ـ معنی صحیح خواندن حمد و سوره آن است که حروف آنها از مخرج ادا شود، به طوری که بگویند عربی صحیح است، امّا تشریفات و زیبائیهای تجویدی لازم نیست.
مساله 17 ـ کسی که نمی تواند حمد و سوره را درست بخواند و قدرت ندارد یاد بگیرد، به همان طوری که یاد دارد بخواند و حاضر شدن به جماعت لازم نیست.
کتابرسالۀ نجاة العبادصفحه 101
مساله 18 ـ کسی که حمد و سوره را نمی تواند درست بخواند، ولی قدرت دارد یاد بگیرد، در درجۀ اول یاد گرفتن واجب است و اگر وقت نباشد و بتواند به نماز جماعت حاضر شود واجب است احتیاطاً حاضر شود. والاّ همان طور بخواند تا وقتی که یاد بگیرد.
مساله 19 ـ در غیر از دو رکعت اول می تواند حمد تنها بخواند و می تواند تسبیح بگوید.
مساله 20 ـ اگر بخواهد تسبیح بگوید باید به این صورت بخواند: «سبحان الله و الحمد لله و لا اله الاّ الله والله اکبر».
مساله 21 ـ گفتن یک تسبیح کافی است و اگر سه مرتبه بگوید بهتر است.
مساله 22 ـ اگر بنا داشت تسبیح بخواند و اشتباهاً شروع به حمد کرد، احتیاطاً رها کند و تسبیحات را بخواند.
مساله 23 ـ اگر بنایی نداشت بر خواندن حمد یا تسبیح و بدون توجه شروع به حمد کرد مانعی ندارد و می تواند حمد را تمام کند، گرچه معتاد به خواندن تسبیح هم باشد.
مساله 24 ـ در حال حمد و سوره خواندن یا تسبیح خواندن باید مستقر باشد، و اگر بخواهد کمی عقب یا جلو برود باید جمله را تمام کند و ساکت شود و بعد از حرکت و استقرار تتمه را بخواند.
مساله 25 ـ اگر شک کرد که یک آیه یا کلمه ای از حمد یا سوره را صحیح خوانده یا غلط، واجب است دومرتبه بخواند تا وقتی که از محل آن رد نشده باشد، و الاّ دومرتبه خواندن لازم نیست.
کتابرسالۀ نجاة العبادصفحه 102