مساله 1 ـ در هر رکعت از نماز، واجب است دو سجده بجا بیاورند.
مساله 2 ـ دو سجده با هم رکن است که اگر عمداً یا سهواً کم یا زیاد شود نماز باطل است، امّا اگر یک سجده سهواً کم یا زیاد شد، نماز باطل نمی شود.
مساله 3 ـ در سجده لازم است هفت موضع روی زمین قرار گیرد: پیشانی، دو کف دست، دو سر زانو، دو انگشت شست پا.
مساله 4 ـ در مقدار پیشانی همین قدر که صدق کند سر به سجده گذارده است گرچه محل سجدۀ او به مقدار سر انگشت باشد کافی است.
کتابرسالۀ نجاة العبادصفحه 103
مساله 5 ـ در سجده واجب است ذکر گفتن و اگر خواست تسبیح بگوید می تواند سه مرتبه «سبحان الله » یا یک مرتبه «سبحان ربی الاعلی و بحمده» بگوید.
مساله 6 ـ در ذکر سجده طمانینه لازم است و تا سر به سجده نگذاشته ذکر نگوید، و تا ذکر او تمام نشده سر از سجده برندارد.
مساله 7 ـ در سجده باید پیشانی خود را بر چیزی بگذارد که سجده بر آن صحیح است و آن چیزهایی است که قبلاً گفته شد، یعنی زمین و آنچه از زمین می روید و خوراکی و پوشاکی نیست.
مساله 8 ـ بعد از سجدۀ اول باید به حالت اطمینان بنشیند و بعد به سجدۀ دوم برود.
مساله 9 ـ در سجده باید محل ایستادن با جایی که پیشانی خود را می گذارد مساوی باشد، یا بیشتر از قطر یک خشت و حداکثر بیشتر از چهار انگشت پهلوی هم اختلاف سطح نداشته باشند.
مساله 10 ـ کسی که نمی تواند سر به سجده گذارد باید به اندازه ای که می تواند خم شود و آنچه را بر او سجده می کند بیاورد بالا و بر پیشانی خود بگذارد.
کتابرسالۀ نجاة العبادصفحه 104