مساله 1 ـ اگر بعد از گذشتن وقت نماز شک کند که نماز خوانده یا نه لازم نیست که نماز را بخواند، ولی اگر پیش از گذشتن وقت شک کند که نماز خوانده یا نه، باید آن نماز را بخواند، و ظنّ در خواندن و نخواندن در این مساله حکم شک را دارد.
مساله 2 ـ اگر بعد از گذشتن وقت نماز ظهر و عصر بداند که یک نماز چهار رکعتی خوانده امّا نمی داند که به نیت ظهر بوده یا عصر؛ باید یک نماز چهار رکعتی به قصد مافی الذمه قضا کند.
مساله 3 ـ اگر بعد از گذشتن وقت نماز مغرب و عشا بداند که یک نماز خوانده، ولی نداند که سه رکعتی بوده یا چهار رکعتی، باید قضاء نماز مغرب و عشاء را بخواند.
کتابرسالۀ نجاة العبادصفحه 116