احکام نماز

شرایط جماعت

‏و آن چند امر است:‏

اول: ‏آنکه میان ماموم و امام یا بعض مامومین با بعض دیگر حائلی نباشد که‏‎ ‎‏مانع از مشاهدۀ او شود، لکن اگر ماموم زن باشد باکی نیست به وجود حائل میان‏‎ ‎‏او و امام یا بعض مامومین مرد، امّا وجود حائل در صفوف زنها، بعضی با بعضی‏‎ ‎‏محل اشکال است.‏

دوم: ‏آنکه جای ایستادن امام باید از جای ماموم بلندتر نباشد، ولی اگر‏‎ ‎‏مکان امام مقدار کمی که عرف آن را بلندی حساب نمی کند بلندتر باشد، اشکال‏‎ ‎‏ندارد. و نیز اگر زمین سراشیب باشد و امام در طرفی که بلندتر است بایستد، در‏‎ ‎‏صورتی که سراشیبی آن زیاد نباشد و طوری باشد که به آن زمین مسطح بگویند،‏‎ ‎‏مانعی ندارد.‏

مساله 1 ـ ‏اگر جای ماموم بلندتر از جای امام باشد اشکال ندارد، ولی اگر به‏‎ ‎‏قدری بلند باشد که نگویند اجتماع کرده اند با جماعت، صحیح نیست.‏

سوم: ‏آنکه فاصلۀ ماموم از امام یا از صف اول زیاد نباشد، بلکه احوط آن‏‎ ‎‏است که فاصلۀ محل سجدۀ ماموم و جای ایستادن امام یا بین محل سجدۀ صف‏‎ ‎‏دوم با جای ایستادن صف اول بیشتر از یک گام متعارف نباشد، و احوط از آن،‏‎ ‎‏آن است که متصل به یکدیگر باشند.‏

چهارم: ‏آنکه ماموم نباید جلوتر از امام بایستد و احوط آن است که قدری‏‎ ‎‏متاخرتر از امام بایستد ولو کم باشد، و ضرر نمی زند تقدم ماموم در رکوع و‏‎ ‎‏سجود به جهت بلندی قد او، بعد از آنکه در محل ایستادن از امام متاخر باشد،‏‎ ‎‏اگرچه احوط مراعات احتیاط است در جمیع صور، مخصوصاً مقدم نشدن‏‎ ‎‏زانوی او از سر زانوی امام در حال نشستن.‏

مساله 2 ـ ‏تاریکی هوا و شدت غبار، به نحوی که مانع از مشاهده باشد در‏‎ ‎

کتابرسالۀ نجاة العبادصفحه 146
‏جماعت، حائل محسوب نمی شود و همچنین نهر آب و جاده که فاصلۀ زیاد‏‎ ‎‏ایجاد نکند، بلکه پنجره که سوراخهای آن خیلی تنگ نباشد که ساتر و دیوار بر او‏‎ ‎‏صادق نباشد ضرر ندارد، بلکه اگر حائل شیشه باشد که پشت او به قاعده دیده‏‎ ‎‏می شود اشکال ندارد ظاهراً، اگرچه احتیاط خوب است مراعات شود.‏

مساله 3 ـ ‏حائل کوتاه که مانع از مشاهده در احوال نماز نباشد ضرر ندارد؛‏‎ ‎‏چه یک وجب باشد یا زیادتر؛ هر چند در حال سجود مانع از مشاهده بشود،‏‎ ‎‏بلی اگر در حال نشستن مانع از مشاهده شود، مشکل است و احتیاط در آن ترک‏‎ ‎‏نشود.‏

مساله 4 ـ ‏حائل شدن مامومین در صف پیش ضرر ندارد، اگرچه هنوز‏‎ ‎‏داخل در نماز نشده باشند؛ اگر مهیا برای جماعت باشند، چنانچه اگر اهل صف‏‎ ‎‏اول یا بیشتر آنها امام را مشاهده نکنند، به جهت طول صف یا آنکه بعض صف‏‎ ‎‏دوم به سبب طولانی بودن آن صف اول را نبینند، اشکال ندارد.‏

مساله 5 ـ ‏اگر صفوف جماعت برسد تا در مسجد، و صف دیگر طولانی‏‎ ‎‏پشت در مسجد منعقد شود که مثلاً یک نفر یا دو نفر آنها محاذی در مسجد‏‎ ‎‏باشند و باقی صف پشت دیوار مسجد قرار بگیرد، نماز اشخاصی که در دو‏‎ ‎‏طرف در واقع شده اند باطل است علی الاحوط؛ اگر بین آنها و امام و یا صف‏‎ ‎‏متقدم حائل باشد، بلکه بطلان خالی از قوت نیست. و همچنین است حال نماز‏‎ ‎‏در محراب داخل، بلی نماز صفهای عقبی صحیح است.‏

مساله 6 ـ ‏اگر در اثنای نماز حائل یا دوری پیدا شود، موجب بطلان‏‎ ‎‏جماعت است بنابر اقوی و نماز منفرد می شود.‏

مساله 7 ـ ‏انسان یا حیوانی که از وسط صف عبور می کند ضرر ندارد، بلی‏‎ ‎‏اگر یک عده متصل به هم میان صف عبور کنند حایل محسوب می شود.‏

مساله 8 ـ ‏اگر بطلان نماز صف جلو ثابت شود، جماعت صف لاحق به‏‎ ‎‏جهت دوری یا حیلوله باطل است.‏


کتابرسالۀ نجاة العبادصفحه 147
مساله 9 ـ ‏جایز است اقتداء کردن پیش از آنکه صف سابق اقتدا کنند، در‏‎ ‎‏صورتی که مهیای اقتداء شده باشند.‏

‎ ‎

کتابرسالۀ نجاة العبادصفحه 148