مساله 1 ـ حلال می شود ماهی به یکی از دو امر: یا آنکه او را در حالی که زنده است از آب بگیرد، و یا آنکه زنده از روی ساحل و کناره دریا بردارد و
کتابرسالۀ نجاة العبادصفحه 332
مقصود آن است که باید زنده به دست انسان برسد؛ چه از آب برسد و چه از خارج آب، پس اگر در آب بمیرد و یا آنکه در خشکی جان بدهد، بدون آنکه آن را بگیرد حلال نیست.
مساله 2 ـ چیزهایی که شرط است درحلال شدن شکار حیوانات صحرایی ودر ذبح آنان دراینجا شرط نیست؛ یعنی بسمله نمی خواهد، اسلام نمی خواهد، قبله نمی خواهد.
مساله 3 ـ ماهیانی که به وسیلۀ تور گرفته می شوند حلالند و لازم نیست که هر ماهی به دست انسان برسد، بلکه چیزهایی را که انسان قرارداده برای این کار مثل تور و غیره اگر ماهی در آن افتاد حلال است و مال آن شخصی است که تور را برای این کار قرار داده است.
مساله 4 ـ چنانچه ماهی را از آب گرفت در حالی که زنده بود و بعد باز در آب افتاد و مرد حرام است، و فرقی نیست بین اینکه بعد از گرفتن و مردن در اختیار او باشد مثل آنکه با نخی او را بسته باشد یا آنکه رهایی یافته باشد.
مساله 5 ـ لازم نیست بعد از آنکه ماهی را از آب گرفت صبر کند تا بمیرد، بلکه می تواند او را سر ببرد و شکمش را بدرد چنانچه می تواند او را سرخ کند و بخورد، بلکه جایز است بلعیدن آن زنده زنده.
مساله 6 ـ ماهیانی که در کشتی می افتند در اثر پریدن از آب تا آنها را زنده نگیرند حلال نمی شوند، پس باید پیش از آنکه بمیرند به دست انسان برسد، و کافی نیست که انسان بالای سر او بایستد و به او بنگرد.
مساله 7 ـ اگر چنانچه در کشتی کاری بکند به این قصد که ماهی در اثر جهیدن در او بیفتد، در این صورت، هم مالک ماهی است و هم محتاج به آنکه در دست بگیرد نیست.
مساله 8 ـ چنانچه نداند که آیا ماهی که گرفته است در آب مرده است یا خارج آب جان داده، احتیاط واجب آن است که او را نخورند.
کتابرسالۀ نجاة العبادصفحه 333