مساله 1 ـ جایز نیست ازدواج کردن با زنی که در عدۀ غیر است، چه عدۀ رجعیه باشد و چه بائنه و فرقی نیست بین آنکه عدۀ وفات باشد و یا غیر آن و چه از نکاح دائم باشد یعنی عقدی، یا نکاح منقطع یعنی صیغه، یا از وطی به شبهه باشد یعنی از روی اشتباه با زنی نزدیکی کرده باشد.
مساله 2 ـ اگر چنانچه در عدۀ غیر، زنی را گرفت از چند صورت خارج نیست: یا هر دو عالمند به اینکه عده تمام نشده است و نکاح در عده حرام
کتابرسالۀ نجاة العبادصفحه 370
است و یا اینکه یکی از آن دو آگاهند بر این امر، در این دو صورت زن بر مرد حرام ابدی می گردد و فرقی نیست بین اینکه دخولی بشود یا نشود. و همچنین است اگر هر دو آگاه نباشند به آن دو جهت که گذشت یا یکی از آن دو جهت ولی دخول شده باشد، پس در این دو صورت هم زن بر مرد حرام ابدی خواهد بود. و امّا در صورتی که هر دو جاهلند به آن دو جهت که گذشت و یا یکی از آن دو جهت ولی دخول نشده باشد، پس عقد باطل است، ولی زن بر مرد حرام ابدی نیست و می تواند او را بگیرد بعد از گذشتن عده، و در جمیع صور مراد از دخول اعم است از دخول در جلو یا عقب.
مساله 3 ـ بیش از چهار زن دائمی، یعنی عقدی نمی توان در یک حال داشت، بلی مانعی ندارد بعد از طلاق دادن به طلاق بائن یا گذشتن عده در طلاق رجعی، زن دیگری بگیرد. و امّا صیغه مانعی ندارد زیادتر، هر عددی که باشد.
کتابرسالۀ نجاة العبادصفحه 371