گذشت بعضی احکام مربوط به عقد منقطع یعنی صیغه، و در اینجا بعضی دیگر از احکام آن ذکر می شود.
مساله 1 ـ شرط است در صیغه که مهر ذکر شود و معلوم گردد، پس چنانچه این کار مراعات نشود صیغه باطل است.
مساله 2 ـ چنانچه مردی زنی را صیغه کرد و به او دخول ننمود و زن هم مهیا بود برای آن کار و مدتی که معین شده بود گذشت، باید مرد مهر را به زن بدهد.
مساله 3 ـ در صیغه شرط است که وقتش معین گردد، زیرا که او ازدواج موقت است در مقابل زناشویی دائم.
کتابرسالۀ نجاة العبادصفحه 372
مساله 4 ـ اگر چنانچه متعمداً وقت را معین نکرد یا نسیان کرد که بگوید تو صیغۀ من باش تا یک ماه یا یک سال، پس در این صورت این صیغه، عقدی می شود و دائم می گردد.
مساله 5 ـ طلاق در صیغه نیست و زنی که صیغه شود بعد از گذشتن آن وقت که معین گشته دیگر رها است ولی عده دارد، و همچنین اگر مرد مدت را ببخشد و از حق خودش بگذرد، دیگر مرد حق رجوع کردن ندارد.
مساله 6 ـ صیغه کردن زنان بدکار مانعی ندارد، ولکن کراهت دارد، و چنانچه آنان را صیغه کرد باید منعشان کرد از کار زشتشان.
مساله 7 ـ اگر زن صیغه ای مدتش تمام شد یا مرد مدتش را بخشید و با او نزدیکی نکرده بود عده ندارد.
مساله 8 ـ اگر مرد بمیرد زن صیغه ای از او ارث نمی برد، و همچنین اگر زن بمیرد از او ارث نمی برد، و احتیاط آن است که شرط ارث بردن هر دو یا یکی را نکنند، و اگر شرط کردند احتیاط واجب آن است که با ورثۀ میت صلح کند.
کتابرسالۀ نجاة العبادصفحه 373