مساله 1 ـ بدانکه واجب می شود نفقه، یعنی خوراک و پوشاک و چیزهایی که ادارۀ زندگی عادی متوقف بر آن است، با سه سبب: 1ـ زناشویی، 2ـ قوم و خویشی، 3ـ مالکیت.
مساله 2 ـ نفقۀ زن بر شوهر است به شرط آنکه زن عقدی باشد و مطیع شوهر هم باشد در آنچه واجب است اطاعت کند، چه اگر ناشزه گشت نفقه اش دیگر بر عهدۀ مرد نیست چنانچه گذشت، و امّا اگر از مخالفت با شوهرش دست برداشت و اظهار موافقت کرد با او، پس در این صورت نفقه اش بر گرد شوهرش خواهد بود.
مساله 3 ـ نفقۀ زنی که طلاق داده شده است به طلاق رجعی بر گردن مرد است در زمان عده، و امّا اگر به خاطر آنکه ناشزه است طلاقش داد طلاق رجعی، چیزی بر گردن او نیست مگر آنکه باز برگردد از ناشزگی.
مساله 4 ـ اگر مرد زنش را طلاق بائن داد و زن حامله بود، در مدت حمل نفقۀ زن به عهدۀ شوهر است.
مساله 5 ـ ظاهر آن است که اجرت حمام جزء نفقه است به شرط آنکه زن احتیاج داشته باشد و یا محتاج به پاکیزگی باشد، به شرط آنکه در منزل ممکن نباشد یا متعارف نباشد آن.
مساله 6 ـ نفقۀ زن عقدی به گردن مرد است اگرچه زن غنی و مال دار باشد.
مساله 7 ـ واجب است که انسان نفقۀ پدر و مادر و جد و جده و پدران ایشان را بدهد، چنانکه واجب است نفقۀ پسران و دختران و نوادگان و نتیجه ها؛ چه آنها مسلم باشند چه کافر.
مساله 8 ـ آنچه گذشت در مسالۀ سابقه در فرضی است که اقوام و خویشاوندان فقیر باشند، به این معنی که غذای روز خود را نداشته باشند، پس
کتابرسالۀ نجاة العبادصفحه 382
در این صورت اگر ممکن نباشد برای آنان کسب لائق به حالشان و اعاشه نمودن بدون خرج، لازم است بر انسان که نفقۀ آنان را بدهد اگرچه برای ایشان ممکن باشد قرض کنند یا سوال نمایند.
مساله 9 ـ کسی که مشغول تحصیل علم است واجب است نفقه اش بر پدرش و این کار سبب نمی شود که نفقه دادن بر او لازم و واجب نباشد.
مساله 10 ـ بدانکه بین کسانی که باید انفاق بکنند ترتیب است، پس نفقه اولاد چه پسر باشد و چه دختر بر عهدۀ پدر است، و اگر چنانچه پدر نباشد و یا باشد و فقیر باشد بر عهدۀ جد پدری است، و چنانچه او هم مرده یا فقیر است بر عهدۀ جد پدر است هر چه بالا رود، و اگر چنانچه هیچ یک از ایشان نباشند یا همگی فقیر باشند بر عهدۀ مادر است، و اگر چنانچه او هم مرده یا فقیر است، پس نفقۀ بچه بر عهده پدر مادر و مادر مادر، و پدر پدر مادر و مادر پدر مادر و کسان دیگری که در این طایفه و طبقه هستند و جزء پدران و مادران محسوبند با مراعات الاقرب فالاقرب.
مساله 11 ـ بدانکه بین کسانی که باید آنها را انفاق کرد نیز ترتیب است، اگر چنانچه به مقدار همگی آنان مال نباشد، پس اگر به مقدار خودش باشد خرج خودش کند و اگر زیاده از آن است خرج زنش کند و اگر زیاده از آن شد خرج اقاربش کند با مراعات الاقرب فالاقرب.
کتابرسالۀ نجاة العبادصفحه 383