مساله 1 ـ طلاق صحیح دو قسم است:
قسم اول: طلاق بائن، و آن طلاقی است که شوهر نمی تواند بعد از طلاق دادن رجوع کند؛ چه زن عده داشته باشد یا نه و آن شش قسم است: اول: طلاقی که پیش از نزدیکی با زن داده شود. دوم: طلاق دختری که به حد تکلیف نرسیده باشد، اگرچه نزدیکی با او کرده باشد. سوم: طلاق زن یائسه است. چهارم: طلاق خلع. پنجم: طلاق مبارات و این دو قسم بائن هستند اگر زن به بذلی که کرده رجوع نکند و در صورت رجوع با شرایط رجعی می شود. ششم: طلاق سوم است، اگر دو رجوع شود یکی بین اول و دوم، و یکی بین دوم و سوم. و اگر
کتابرسالۀ نجاة العبادصفحه 387
طلاق بعد از دو عقد جدید واقع شود باز بائن است به این معنی که اگر طلاق داد و عده گذشت و عقد کرد او را، بعد طلاق داد و عده گذشت، و عقد کرد پس طلاق داد، این طلاق سوم نیز بائن است.
مساله 2 ـ اگر سه طلاق داد با واقع کردن دو رجوع در بین آنها به آن نحو که ذکر شد آن زن را نمی تواند بگیرد مگر آنکه آن زن شوهر کند، پس اگر شوهر دوم مرد یا او را طلاق داد، بر شوهر اول حلال می شود با شرایطی که ذکر می شود.
مساله 3 ـ در سه طلاقی که گفته شد با دو رجوع مذکور، فرق نمی کند بین آنکه مرد با زن بعد از رجوع نزدیکی کند و او را در طهر دیگر طلاق دهد، و آنکه نزدیکی نکند و در همان طهر هر سه طلاق را بدهد؛ پس اگر طلاق دهد و در همان مجلس رجوع کند و باز طلاق دهد و باز رجوع کند و باز طلاق دهد، آن زن بر او حرام می شود تا آنکه محلل بگیرد.
مساله 4 ـ اگر زنش را طلاق داد و رجوع کرد و با او نزدیکی کرد و در طهر دیگر طلاق داد و رجوع کرد و با او نزدیکی کرد و در طهر دیگر طلاق داد، این را طلاق عدّی گویند، پس اگر زن محلل گرفت و پس از آن شوهر اولی او را عقد کرد باز سه طلاق به طوری که ذکر شد واقع کرد باز محلل گرفت پس از آن شوهر اول باز او را عقد کرد و سه طلاق دیگر به همان نحو که ذکر شد واقع کرد، پس از نه طلاق مذکور آن زن بر مرد مذکور حرام همیشگی می شود و هیچ وقت نمی تواند او را بگیرد.
مساله 5 ـ گفته شد زنی را که سه طلاقه کرد، حرام می شود و باید محلل بگیرد تا به او حلال شود و در حلال شدن، سه چیز معتبر است: اول: آنکه شوهری که محلل است بالغ باشد و نکاح قبل از بلوغ موثر نیست. دوم: آنکه با او نزدیکی کند از طریق قُبُل به طوری که موجب غسل شود به دخول حشفه و در کسی که حشفه اش بریده شده به دخول مقدار حشفه بنابر احتیاط، گرچه کفایت مسمای دخول در مقطوع الحشفه خالی از وجه نیست و احتیاط واجب
کتابرسالۀ نجاة العبادصفحه 388
آن است که بعد از دخول انزال منی شود. سوم: آنکه عقد دائمی باشد و متعه کفایت نمی کند.
مساله 6 ـ در نزدیکی که معتبر است در محلل، فرقی نیست بین نزدیکی حلال و حرام، پس اگر در حال احرام یا در حال حیض نزدیکی کرد کفایت می کند و بر شوهر اول حلال می شود.
کتابرسالۀ نجاة العبادصفحه 389