چکیده
هدف پژوهش: بررسی زمینههای فکری وقوع انقلاب اسلامی و پیروزی آن از منظور رهیافت فرهنگی و بررسی تأثیر اندیشههای فقهی سیاسی رهبری انقلاب و تأثیر تجددخواهی دینی بر تغییر رفتار سیاسی مردم ایران طی سالهای ۴۳ تا ۵۷ است. روش تحقیق: در این پژوهش توصیفی - تحلیلی و به روش کتابخانهای بوده است ابزار اندازهگیری: منابع اسلامی و فقهی و سایر کتابهای تدوین شده پیرامون انقلاب اسلامی است تفسیر مجدد اندیشه سیاسی شیعه موجب گردیده تا این اندیشه به شکل یک ایدئولوژی سیاسی درآمده و ابزاری برای مقابله با حکومت قرار گیرد. و نقش اندیشههای امام (ره) زدودن غبار و سستی و مصالحه با حکام زمان و تبدیل ایدئولوژی شیعه به ایدئولوژی محرک و پویا بوده است؛ نتیجهگیری: اندیشه سیاسی شیعه پس از غیبت کبری تابع سه الگوی انزوا، مسالمت (همکاری) و مقابله (انقلاب) بوده است. در دوران معاصر با توجه به سیاست اسلامزدایی رژیم پهلوی و رواج مارکسیسم در ایران، تلقی جدید از عناصر فکری شیعه مانند تقیه، انتظار فرج، امر به معروف و نهی از منکر و ولایت فقیه از منظر مرجعیت فقهی امام خمینی به عنوان رهبر نهضت موجب ظهور رفتار انقلابی در مردم و تقویت اندیشه تشکیل حکومت اسلامی و پیروزی انقلاب گردید.
پایان نامهباز تفسیر اندیشه سیاسی شیعه در ایران (با تاکید بر اندیشه امام خمینی (س))صفحه 1