چکیده
عرفی شدن و یا همان سکولاریزاسیون یکی از مسائل اصلی در جامعه‌شناسی دین است، که بسیاری از اندیشمندان غربی و حتی اسلامی، آن را پیامد اجتناب‌ناپذیر مدرنیته و عقلانی شدن امور می‌دانند. انقلاب اسلامی ایران که به دست پرتوان حضرت امام خمینی (ره) در دهه هفتاد میلادی به پیروزی رسید، همواره به‌عنوان پدیده‌ای خلاف جهت عرفی شدن تعبیر و تفسیر شده است. در این میان برخی از اندیشمندان و روشنفکران داخلی انقلاب اسلامی و مبنای نظری آن، که بر نظریه ولایت فقیه مبتنی است، را راهی به سوی عرفی شدن قلمداد کرده‌اند؛ آنان با تکیه بر این نکته که دین با ورود به عرصه سیاست و به کارگیری عنصر مصلحت و عقلانیت راه را به سوی سست شدن ارزش‌ها و باورهای دینی و آغاز فرایند عرفی شدن هموار نموده است. ما نیز در این رساله با استفاده از روش پدیدارشناسانه ضمن ارائه شناختی نسبتاً تفصیلی در خصوص فرایند عرفی شدن و مصلحت، نقش مصلحت را در عرفی کردن دین یا دینی کردن عرف تبیین کرده‌ایم. مهمترین یافته تحقیق حاضر این است که عرف و مصلحت جایگاه ویژه‌ای در دین مبین اسلام دارد و نظریه‌ی ولایت فقیه نیز با نگاه الهی خود و با استفاده از عنصر مصلحت توانسته است در راستای دینی کردن عرف؛ سیاست و اجتماع گام بردارد.
پایان نامهنقش مصلحت در عرفی شدن دین از م‍ن‍ظر امام خمینی (س)صفحه 1