نتایج آرا روز به روز گفته می شد و باعث خوشحالی جمعیت ها می‌گشت. این روال به همین شکل پیش می‌رفت تا این که رژیم درصدد چاره جویی برآمد و با فرا رسیدن ایام محرم اعلام شد که می‌خواهند در مسجد سپهسالار روضه خوانی داشته باشند. قبل از آن مراسم روضه در کاخ گلستان تشکیل می‌شد، ولی آن سال اعلام کردند که
کتابامام خمینی و هیات های دینی مبارزصفحه 48
می‌خواهند روضه را به مسجد سپهسالار بیاورند و بایستی صندوق ها از این جا برده شود. صندوق ها را به ساختمانی واقع در بالای مسجد بردند. نام آن ساختمان فرهنگستان بود. با انتقال صندوق ها به آن مکان دیگر از افراد عادی به عنوان ناظر مردمی کسی را به آن جا راه ندادند. پس از چند روز که آرا را می‌خواندند کم کم آرای دولتی ها بالاتر و آرای نمایندگان ملی و مردمی پایین تر رفت. آن ایام هژیر وزیر دربار بود و دخالت فوق العاده و تاثیرگذاری در این امور داشت. به طور کلی در جریان انتخابات همه چیز دست هژیر بود. خوشدل که به منزل آیت الله کاشانی رفت و آمد می‌کرد، طبع شعر داشت و به مناسبت های مختلف شعر می‌گفت و درباره هژیر این شعر را سرود:
|
ای بـلای جـان ایـرانی و ایـران ای هـژیـر
|
|
|
|
خانه ات ویران که ایران گشت ویران ای هژیر
|
|
بـر سـر ویـرانـه های مـلک جـم دیـوانه وار
|
|
|
|
قـاه قـاه خنده سر دادی چو جغدان ای هژیر
|
پس از جریان انتخابات حالت سرخوردگی و یاس برای جمعیت هایی به وجود آمد که در جریان انتخابات زحمات شبانه روزی کشیده بودند. امید های آنان به یاس تبدیل شد. در همین زمان بود که جریان مفید و لازمی به وقوع پیوست و آن عبارت بود از قتل هژیر به وسیله مرحوم سید حسین امامی.
کتابامام خمینی و هیات های دینی مبارزصفحه 49