ایشان نگاه کردند در اطراف دیدند هیچ کس چیزی نمی گوید، فرمودند: تا آقایان مطالبشان یادشان بیاید چند کلمه ای صحبت کنم، می خواهم سوالی را مطرح کنم این سوال را دقت کنید و سوالات را تا جلسه بعد که می آیید فکر کنید و بعد جواب بگویید. سوال این است که مگر امر به معروف و نهی از منکر از فروع دین نیست، چرا در رساله های عملیه، امر به معروف و نهی از منکر نیست؟ چه کسانی آن را برداشته اند؟ چه وقت از رساله ها برداشته شده؟ چرا برداشته شده؟ هیچ فکر کرده اید؟ امام فرمودند: این که شما به یک نوجوان یا جوان، بدون اینکه اعتقادات او را ملاحظه کنید، بگویید نماز بخوان این امر به معروف واقعی نیست، این درخواست به انجام معروف است. بعد فرمودند: این که شما در یک ماشین، در یک تاکسی سوار شدید در این روزگار، رادیوی این تاکسی موسیقی می زند، شما خواهش می کنید که موسیقی را خاموش کند، این آن نهی از منکری که اسلام می خواهد نیست، این خواهش به ترک منکر است نه نهی از منکر، من باید برای شما بگویم، آنی که اهل ایمان به آن موظفند امر به معروف
کتابامام خمینی و هیات های دینی مبارزصفحه 183
است و نهی از منکر، امر به معروف قدرت امره می خواهد، نهی از منکر قدرت ناهیه می خواهد. اهل ایمان پراکنده کجا قدرت امر دارند، اهل ایمان متفرق کجا قدرت نهی دارند، ما آنچه که موظفیم این است که اهل ایمان متمرکز بشوند، قدرت امره پیدا کنند و قدرت ناهیه پیدا کنند، بتوانند با قدرت ایمانی به شایسته ها امر کنند و بتوانند با قدرت ایمانی از ناشایست ها باز دارند. حضرت امام واقعا ظرفیت ماها را پر کردند در آن روز از امر به معروف و نهی از منکر. آن چه که من به یاد دارم و برای نسل جوان که می خواهند بشناسند که امام از کجا شروع کردند و چگونه شروع کردند و چقدر سرمایه گذاری کردند، چقدر خفض جناح فرمودند، همان که پیغمبر مکرم اسلام (ص) می گویند: «برای انسانهایی که از اهل ایمان هستند و تو را تبعیت می کنند پر و بالت را فرود بیاور» و «اخفض جناحک لمن التبعک من المومنین» امام چنان با ما صحبت می کردند، درست شبیه تعبیری که از امیر مومنان در حضور معاویه انجام شد، که آن شخصی که دارد معرفی می کند به معاویه، می گوید: «کان فیناک احدُنا» علی در بین ما مثل یکی از ما بود. کیهانان روز را در آرشیوها پیدا کنید. یک معرفی از ایشان کرده که با هیچ یک از مراجع آن زمان قابل مقایسه نیست. ایشان پروبالش را به قدری پایین آورده در حد چند نفر از کوچه و بازار. یک بحث عمیق فقهی، بحث امر به معروف و نهی از منکر را به صورتی آوردند که ما وقتی برگشتیم، بین راه تعدادی از برادران نظرشان این بود که این همه پای منابر رفتیم، چه طور امر به معروف و نهی از منکر را برای ما این طور بیان نکردند، جلسه سوم وقتی ما خدمت حضرت امام رسیدیم گروه دیگری خدمت حضرت امام بودند.
کتابامام خمینی و هیات های دینی مبارزصفحه 184