فصل پنجم / خاطرات حبیب الله عسگر اولادی

تشکیل جبهه مسلمانان آزاده

‏ما و تعدادی که امام معرفی فرموده بودند، وقتی دور هم نشستیم، یک جلسه، دو جلسه ‏‎ ‎‏به این نتیجه رسیدیم که ما حالا که یک نیرو شدیم، باید ببینیم می توانیم حزب شویم، ‏‎ ‎‏می توانیم جبهه شویم، می توانیم در حالت ائتلاف فعالیت کنیم. به فکر این افتادیم که ‏‎ ‎‏برای حزب شدن خیلی زود است، ائتلاف هم یک کار سطحی و علنی است با ائتلاف ‏‎ ‎‏هم مشکل ما حل نمی شود. به ذهن‌ مان رسید که ما عنوان جبهه را به جمع‌ مان بدهیم و از آن به بعد، اعلامیه های حاج آقا روح ‌الله و مراجع را تکثیر کنیم و حتی بخش‌ هایی از این اعلامیه ها را به صورت تراکت و بیانیه در بیاوریم و امضایمان هم جبهه مسلمانان آزاده باشد. جبهه مسلمانان ازاده، کار خود را آغاز کرد و اولین کار درباره یکی از ‏‎ ‎‏اعلامیه های حضرت امام بود. در اثر بی‌ احتیاطی های اولیه، یکی دو تا چاپخانه در همان ‏‎ ‎‏جریان انجمن‌ های ایالتی و ولایتی و بعد از آن لو رفته و گرفتار شدند. تعدادی از ‏‎ ‎‏برادران هم در رابطه با این چاپخانه ها گرفتار و دستگیر شدند. ما پس از این که اعلامیه ‏‎ ‎‏جبهه مسلمانان آزاده را دادیم، به حضرت امام گفتیم که ما یک چنین کاری را نسبت ‏‎ ‎‏به اعلامیه شما کردیم. حضرت امام فرمودند که در این باره دقت بیشتر بکنیم که کمتر ‏‎ ‎‏گیر بیافتیم و گیر افتادن حالا به هیچ وجه مصلحت نیست.‏

‏روز بعد یک اعلامیه ‌ای منتشر شد با امضای جبهه مسلمانان شیعه آزاده تجریش و ‏‎ ‎

کتابامام خمینی و هیات های دینی مبارزصفحه 188
‏به فاصله کمی، جبهه مسلمانان آزاده غرب تهران. پنج، شش تا اعلامیه که ما هیچ کدام ‏‎ ‎‏از اینها را نمی شناختیم. اما در یک دستگیری جمعی که در کنار مسجد سید عزیزالله ‏‎ ‎‏ اتفاق افتاد، همه این برادرانی که به این عناوین امضا کرده بودند، در اطلاعات شهربانی، ‏‎ ‎‏در یک اتاق بزرگ با همدیگر نگهداری شدند و دشمن، وسیله معرفی اینها را به ‏‎ ‎‏همدیگر فراهم کرد و جبهه مسلمانان آزاده در سطح نسبتا وسیعی توانست سامان پیدا‏‎ ‎‏کند.‏

‏آن 26 نفری که بعدا بیشتر هم شدند جوان بودند یا نه.‏

‏ در جمع 26 نفره عمدتا جوان بودند، آدم‌ های مسن کمتر داشتیم. شاید تعدادی از ‏‎ ‎‏ما مسن تر از دیگران بودیم و در آن روز مثلا من حدود 30 یا 31 سالم بود. مسن ترین ‏‎ ‎‏فرد این مجموعه 26 نفره شاید من بودم.‏

کتابامام خمینی و هیات های دینی مبارزصفحه 189