از صبح 22 بهمن، مرتب اسلحه و افراد وابسته به رژیم را به مدرسه رفاه می آوردند. مردم می رفتند ماشین، سلاح، وسایل قیمتی، قالیچه و وسایل مختلف می آوردند. افراد مهمی را دستگیر کردند و به آنجا آوردند. تمام اتاق های مدرسه رفاه پر از زندانی شد. زندانی های خیلی گردن کلفت مثل نصیری (رئیس ساواک) سالار جاف، رحیمی (فرماندار نظامی تهران)... را چشم بسته آوردند. مردم هر کس را می شناختند دستگیر می کردند و به ما تحویل می دادند. سلاح ها را هم مثل خرمن ریخته بودیم وسط مدرسه.
کتابامام خمینی و هیات های دینی مبارزصفحه 239
بعضی از دستگیر شدگان زخمی بودند. یا گلوله خورده بودند یا چوب توی سرشان خورده بود. ما دوست داشتیم این افرادی را که سالیان سال ظلم کرده بودند اذیت کنیم ولی امام دستور داده بودند که کسی حق سیلی زدن به گوش این ها را ندارد. باید محاکمه شوند ولی شکنجه هرگز. اگر دستور امام نبود، مردم این ها را همان بین راه تکه پاره می کردند. امام فرمان دادند که کسی متعرض خانواده اینها نشود.
کتابامام خمینی و هیات های دینی مبارزصفحه 240