ژنرال امریکایی در ایران
در حول و حوش کنفرانس گوادلوپ، سیاست امریکاییها در ارتباط با ایران، با ناامیدی قطعی از شخص شاه، وضع محسوسی پیدا کرد، به طوری که با اعزام مخفیانه ژنرال هایزر به ایران (در تاریخ 14 دی 1357)، رودررویی مستقیم با مخالفان رژیم را از طریق ترغیب آنها، به حمایت از بختیار و هم زمان، تهدید آنها به امکان کودتای نظامی، به آزمایش گذاشت.
در همین روزها، فکر امکان کودتای نظامی ارتش و پیامدهای ناگوار آن مهمترین مشغله ذهنی جمع ما در شورای انقلاب بود؛ البته با توجه به شناختی که از ماهیت
کتابامام خمینی (س) به روایت آیت الله هاشمی رفسنجانیصفحه 69
نیروی نظامی رژیم داشتیم، وقوع چنین امری را تا حدودی محتمل می دانستیم و مطمئن بودیم که حتی در صورت وقوع چنین کودتایی، مشکلی از رژیم حل نخواهد شد. اما به هر حال، پیش بینی خونریزیهای احتمالی آن، ما را بسیار نگران کرده بود. قطعاً پاسخ امام به رئیس جمهور، امریکا که طی آن فرموده بودند: «من کودتا را نه به صلاح ملت می دانم و نه به صلاح امریکا... خوف آن دارم که اگر کودتای نظامی بشود، انفجاری بشود در ایران که کسی نتواند جلوی آن را بگیرد.» ناشی از همین نگرانیها بود. هر چند که امام تأکید داشتند که ملت ایران از کودتای نظامی نمی ترسد، برای اینکه ماههاست که با قدرت نظامی هر چه سخت تر با مردم معامله شده است و نتوانسته اند آرامش را برقرار سازند.
خروج ژنرال هایزر از ایران (در 15 بهمن 1357) همانند ورودش بی سروصدا انجام شد و مطمئناً چهره امیدوار او در هنگام ورود، اینک با درک غیرممکن بودن یک کودتای نظامی علیه انقلاب، با ناامیدی توأم با سر خوردگی بسیار، بدرقه می شد.
کتابامام خمینی (س) به روایت آیت الله هاشمی رفسنجانیصفحه 70