نخستین نوروز انقلاب
در بهار آزادی جای شهدا خالیست، این مهمترین شعاری بود که در نخستین نوروز انقلاب، جان ما را با یاد شهدایی که نهضت اسلامی مرهون فداکاری آنهاست، به نحوی تسلّی می داد. اما اینکه نوروز را گرامی بداریم یا نه و جشن فرا رسیدن سال نو را برگزار کنیم یا نه از جمله بحثهای آن روزها بود.
در هیاهوی تب و تاب انقلابیگری و شور و حال دور ریختن هر چیزی که به نوعی از گذشته و منتسب به شاه و شاهان بود، کم نبودند افرادی که بشدت با جشن نوروز مخالفت می کردند، بخشی از این مخالفتها، صادقانه هم بود؛ اما اقدام جمعی از روحانیون در مناطق کشور، برای تشویق مردم به پاکسازی شهرها و خانه ها و حرکت دولت در این مسیر و نیز موافقت امام با دادن پیام نوروزی، ضرورت حفظ سنتهای اصیل ایرانی و راه صحیح آن را برای مردم روشنتر کرد.
پیام امام در عین حال راه آینده ملت را هم مشخص کرد: «گمان نکنید که کارها تمام شده و ما پیروز شدیم. اگر چنانچه خود را پیروز بدانیم و گمان کنیم پیروز شدیم، خدای نخواسته از این امور، غفلت می کنیم... فرهنگ باید متحول بشود، فرهنگ استعماری، فرهنگ استقلالی بشود.» نخستین روز انقلاب با شادی و شادمانی عمومی همراه شد.
کتابامام خمینی (س) به روایت آیت الله هاشمی رفسنجانیصفحه 89