دوران خانه نشینی امام

‏‏دوران خانه نشینی امام‏

‏‏دوران خانه نشینی امام که من فکر می کنم که این دوران در ساخت شخصیت امام، تأثیر‏‎ ‎‏زیادی داشت، از حدود سال 1325 تا 1338 طول کشید که این مدت را جزء دوران‏‎ ‎‏بسیار مهم بنیان اجتماعی فعلی خودمان به حساب می آورم. در واقع پایه های جامعه ما‏‎ ‎‏در آن زمان ساخته شده است. ایشان در آن دوران انزوا و عزلت، دورانی که حضرت‏‎ ‎‏ابراهیم و تمام انبیاء در تاریخ حیاتشان، آن را سپری ساختند و این دوران، فرصتی به‏‎ ‎‏شمار می رفت تا اینها با خدای خودشان خلوت کنند و به غنای معنوی خودشان‏‎ ‎‏بپردازند؛ زیرا بدون برخورداری از غنای معنوی، غنای علمی، اطلاعاتی و مدیریت،‏‎ ‎‏چندان کارساز محسوب نمی شود. و شخصیت خاص رهبری را ایشان احتمالاً در همان‏‎ ‎‏دوران عزلت احراز نموده است. ما در دوران پر فعالیت قبل، این دوران را درک نکرده ایم‏‎ ‎‏و دوران عزلت هم جز در حدّ تماس درسی با ایشان نیست. و در آن دوران مجذوب‏‎ ‎‏وجود ایشان شدیم. در آن دوران، چنانچه هر فرد پاک و غیرآلوده ای با ایشان در تماس‏‎ ‎‏می بود، امام او را بسان آهن ربا به خود جذب می ساخت.‏‎[1]‎

‏‎ ‎

‏‎

• . همانمنبع .