موضع مردمی

‏‏موضع مردمی‏

‏‏همان روزی که امام از پاریس برگشتند و در مدسه علوی بودند، هر روز وقت زیادی را‏‎ ‎‏صرف مردم می کردند؛ می آمدند دَم در می ایستادند که مردم بیایند و بروند.‏‎ ‎‏سیاستمداران می گفتند که چرا امام این جوری رفتار می کنند و وقت خودشان را تلف‏‎ ‎‏می کنند؟ این روزها ایشان باید بنشینند و فکر بکنند، برنامه بدهند، طرح بدهند و هدایت‏‎ ‎‏بکنند! از این حرفها می گفتند. امام هم می گفت: «نه! من با این مردم کار دارم، این مردم‏‎ ‎‏حرفشان را خودشان می زنند. امام رفته بودند به قم، هر روز یکی از ما، یکی دو شب‏‎ ‎‏آنجا می رفتیم، از سحر می دیدیم که صدای «ما منتظر خمینی هستیم» مردم بلند است و‏‎ ‎‏دائم این شعار را می گویند؛ تا شب هم بودند، امام هم، این پیر مرد هشتاد ساله، لحظه به‏‎ ‎

‏
‏‎

‏‎ ‎

‏‎

• . هاشمی رفسنجانی، اکبر؛ خطبه ها؛ ج 2، ص 364.