شهادت آقای مطهری

‏‏شهادت آقای مطهری‏‏ ‏

‏‏شهادت آقای مطهری‏‎[1]‎‏ برای ما سنگین بود. امام در پیامی اعلام کردند: «من فرزند بسیار‏‎ ‎‏عزیزی را از دست دادم و در سوگ او نشستم که از شخصیتهایی بود که حاصل عمرم‏‎ ‎‏محسوب می شد».‏‎[2]‎

‏‏در فردای شهادت آیت اللّه مطهری، امام، مجلس سوگواری در مدرسه فیضیه قم بر پا‏‎ ‎‏کردند. حضور مردم، همانند روز تشییع جنازه با شکوه و پر عظمت بود، تا چشم کار‏‎ ‎‏می کرد انسانهای عزادار بود و چشمهای گریان. من با وضعیّت روحی که داشتم، بنا‏‎ ‎‏نداشتم که در این مجلس سخنرانی کنم، اما امام مرا به این کار امر کردند و من اطاعت‏‎ ‎‏کردم.‏

‏‏در این سخنرانی گفتم: دشمنان انقلاب، حلقه های خاصی از کارهای مخصوصی‏‎ ‎‏ترتیب داده اند که روحیه ملت را تضعیف کند که یکی از آنها ترور است... مدرسه فیضیه‏‎ ‎‏امروز شکوه شهادت یک رهبر مذهبی را نشان می دهد.‏‎[3]‎

‏‎ ‎

‏‎

• 11 اردیبهشت 1358.
• . صحیفه امام؛ ج 7، صص 178ـ179.
• . انقلاب و پیروزی؛ صص 278ـ279.