1 ـ عبادت عاشقانه

‏1‏

‏ ‏

‏ ‏

عبادت عاشقانه

‏ ‏

‏     ‏پیامبر خدا ‏صلی الله علیه و آله‏‏:‏

‏     «أفضَلُ النّاسِ مَن عَشِقَ العِبادَةَ فَعانَقَها‏‎ ‎‏وأحَبَّها بقَلبِهِ... وَ تَفَرَّغَ لَها»‏‎[1]‎‏.‏

‏    ‏برترین مردم کسی است که عاشق‎ ‎عبادت شود؛ پس دست در گردن آن آویزد‎ ‎و از صمیم دل دوستش بدارد و خویشتن را‎ ‎وقف آن گرداند.

‏***‏

‏     امام خمینی(ره) عبد صالح خدا بود. او مرد عبادت‏‎ ‎‏بود. با شب انس و الفتی دیرینه داشت و اشک چشمانش‏‎ ‎‏چون مروارید بر چهرۀ زیبایش می غلتید و صدای‏‎ ‎‏گریه هایش فضا و فرشته هارا به شهادت گرفته بود.‏

‏     یکی از اساتید حوزۀ علمیه قم گوید: شبی مهمان حاج‏‎ ‎‏آقا مصطفی بودم، نصف شب از خواب بیدار شدم و‏‎ ‎‏صدای آه و ناله ای شنیدم. نگران شدم که در خانه چه‏‎ ‎‏اتفاقی افتاده است! حاج آقا مصطفی را بیدار کردم و‏‎ ‎‏گفتم: ببین در خانۀ شما چه خبر است؟ ایشان نشست و‏‎ ‎‏گوش فرا داد و گفت: صدای آقا (امام خمینی) است که‏‎ ‎‏مشغول تهجّد و عبادت است.‏

‏     شهید آیة الله حاج آقا مصطفی خمینی گوید: یک روز‏‎ ‎‏دیدم آقا در اتاق خود هستند و صدای گریۀ ایشان بلند‏

کتابسبزتر از سبزصفحه 9
است. از مادرم پرسیدم چه شده که آقا گریه می کنند؟‎ ‎مادرم گفتند: ایشان دیشب موفق به نماز شب و راز و نیاز‎ ‎با خدا نشدند و این چنین حالی دارند.

‏     امام عاشق عبادت بود. مخلصانه عبادت می کرد و عمر‏‎ ‎‏خود را با یاد خدا طی کرد و در حالی که ذکر خدا‏‎ ‎‏می گفت به عالم باقی پرکشید‏‎[2]‎‏.‏

‎ ‎

کتابسبزتر از سبزصفحه 10

  • )) میزان الحکمة، حدیث 11598.
  • )) سیمای امام خمینی، ص 47.