5
نماز شب
امام صادق علیه السلام:
«صَلاةُ اللیلِ تُبَیِّضُ الوَجهَ وَ صلاةُ اللیلِ تُطَیِّبُ الرِّیحَ وَصَلاةُ اللیلِ تَجلِبُ الرِّزقَ».
نمازشب چهره را سفید و نورانی می کند، نماز شب انسان را خوشبو می کند، نماز شب روزی می آورد.
***
نماز شبِ امام واقعاً دیدنی بود. با چنان خضوع و خشوعی نماز می خواندند و قیام و رکوع و سجود را به جا می آورند که به راستی وصف ناپذیر است. این حالات امام نه یک شب و دو شب، بلکه یک عمر برقرار بود؛ چرا که حضرت امام از بعد از سن تکلیف نماز شب را ترک نکردند و حتی به هنگام برگشت از فرانسه به ایران نماز شب خود را در هواپیما به جا آوردند.
آیة الله خوانساری نقل می کردند: وقتی امام در مدرسۀ دارالشفاء حجره داشتند، از آنجا که آب حوض دارالشفاء خیلی خوب نبود، ایشان هر شب برای وضوی نماز شب به مدرسۀ فیضیه می آمدند و یخ حوض را می شکستند و وضو می گرفتند و وقتی به نماز شب می ایستادند گویا در و دیوار فیضیه با این سید همذکر و همصدا می شد.
کتابسبزتر از سبزصفحه 15
همیشه بعد از نماز شب چهرۀ مبارکشان از شدّت گریه کاملاً برافروخته بود. در رمضان آخرین سال عمرشان چنان در نماز شب اشک می ریختند که دستمال کفاف اشکشان را نمی داد و از این رو کنار دستشان حوله ای می گذاشتند.
امام می فرمودند: «انسان عابد و عاشق کسی است که شب در مقابل خدا می ایستد و می گوید: ای همه ناز! پاسخ بده به این همه نیاز».
کتابسبزتر از سبزصفحه 16