14 ـ دوری از تکلف

‏14‏

‏ ‏

‏ ‏

دوری از تکلف

‏ ‏

‏     ‏پیامبر خدا ‏صلی الله علیه و آله‏‏:‏

‏     «مَلعونٌ مَن ألقی کَلَّه عَلی النّاسِ»‏‎[1]‎‏.‏

‏    ‏آن که (کار) و بار خویش را بر دوش‎ ‎مردم بیفکند ملعون است.

‏***‏

‏     امام مقیّد بودند تا جایی که امکان دارد، کار خود را بر‏‎ ‎‏دیگران تحمیل نکنند و معمولاً کار خودشان را خودشان‏‎ ‎‏انجام می دادند. در نجف گاهی اتفاق می افتاد که امام روی‏‎ ‎‏پشت بام متوجه می شدند که چراغ آشپزخانه یا دستشویی‏‎ ‎‏روشن مانده، به خانم و دیگران نمی گفتند که چراغ را‏‎ ‎‏خاموش کنند، بلکه خودشان سه طبقه را در تاریکی پایین‏‎ ‎‏می آمدند، چراغ را خاموش کرده و بازمی گشتند.‏

‏     گاهی قلم و یا کاغذ می خواستند که در اتاق طبقۀ دوم‏‎ ‎‏منزل بود، به هیچ کس حتی به فرزندان حاج آقا مصطفی‏‎ ‎‏نیز دستور نمی دادند که آنها انجام دهند، بلکه خودشان‏‎ ‎‏برمی خواستند از پله ها بالا می رفتند و یک ورق کاغذ و یا‏‎ ‎‏قلم را برمی داشتند و بازمی گشتند‏‎[2]‎‏.‏

‎ ‎

کتابسبزتر از سبزصفحه 28

  • )) بحارالانوار، ج 77، ص 142، ح 1.
  • )) سرگذشتهای ویژه...، ج 1، ص 104، راوی: حجة الاسلام سید حمید روحانی.