20 ـ همدردی

‏20‏

‏ ‏

‏ ‏

همدردی

‏ ‏

‏     ‏امام علی ‏علیه السلام‏‏:‏

‏     «أحسَنُ الإحسانِ مُواسَاةُ الإخوٰانِ»‏‎[1]‎‏.‏

‏    ‏بهترین احسان همدردی با برادران است.

‏***‏

‏     هنگامی که جنگ شروع شد، برادران ارتشی محلی را‏‎ ‎‏در منزل امام به عنوان پناهگاه با بتون ساختند تا در مواقع‏‎ ‎‏حملات هوایی حضرت امام به آنجا بروند. ولی ایشان‏‎ ‎‏فرمودند: «اینجا را نسازید که به اینجا نخواهم رفت».‏

‏     در ایام حساس و خطرناکی که در جنگ پیش می آمد و‏‎ ‎‏گاهی اطراف خانه امام با موشک هدف قرار می گرفت،‏‎ ‎‏هیچ گونه ناراحتی و نگرانی در امام مشاهده نمی شد.‏

‏     در یکی از مواقع خیلی خطرناک که حوالی جماران‏‎ ‎‏مورد حمله قرار گرفته بود، هرچه به امام اصرار کردند که‏‎ ‎‏به پناهگاه بروند، ایشان نپذیرفت و فرمود: «من از اینجا‏‎ ‎‏تکان نمی خورم و هیچ فرقی بین من و آن پاسداری که‏‎ ‎‏الآن سر کوچه در پُست خود نگهبانی می دهد نیست. والله ‏‎ ‎میان از بین رفتن خودم و آن پاسدار سرکوچه هیچ تفاوتی‎ ‎قائل نیستم». و امام حتی برای دیدن پناهگاه نیز تا آخر‎ ‎جنگ به آنجا نرفتند‎[2]‎‏.‏

‎ ‎

کتابسبزتر از سبزصفحه 36

  • )) میزان الحکمة، حدیث 21705.
  • )) پا به پای آفتاب، ص 252، راوی: حجة الاسلام امام جمارانی.