صبح روز بعد امام وقتی از خواب بیدار شدند گفتند: اینجا چه طوری است که من هر چه نشستم و افق را نگاه کردم صبح نمی شد. من گفتم: شما به ساعت نجف از خواب بیدار شدید و همان موقع وضو گرفتید و به انتظار صبح نشستید. به تعبیر دیگر شما دو ساعت زودتر بلند شدید برای اینکه ساعت اینجا با ایران و نجف فرق دارد و دو ساعت دیرتر از نجف صبح می شود و شما باید ساعتتان را تنظیم کنید.
به همین جهت امام به من گفتند: پس شما ساعت مرا درست کنید تا من معطل نشوم. این نشانگر تقید امام به تهجد و شب زنده داری بود که در زندگانی امام مشهور است که هیچوقت ترک نشده است.
کتابخاطرات حجت الاسلام والمسلمین فردوسی پورصفحه 240