لطفا از دوران اقامت خودتان در قم و اولین دیدارتان با امام بگویید.
وقتی به قم وارد شدم مدت کوتاهی از وقایع 15 خرداد 42 و دستگیری امام گذشته بود. من به مدرسه آیت الله بروجردی وارد شدم. یک شب که ظرفی را برداشته بودم تا از رستورانهای اطراف حرم برای جمعی از دوستان که در مدرسه با هم بودیم، غذا تهیه کنم، شنیدم یک نفر موتور سوار در حال حرکت فریاد می زد: آقا آزاد شد! و بدین ترتیب
کتابگوشه ای از خاطرات حجت الاسلام والمسلمین سید محمود دعاییصفحه 54
همه مردم قم را خبر می کرد. ساعت حوالی 10 شب بود. من قابلمه به دست به طرف منزل امام دویدم و برای اولین بار سیمای مبارک حضرت امام را زیارت کردم. سیمای امام از عکسهایی که قبلا از ایشان دیده بودم، زیباتر بود. چرا که در آن موقع در تلویزیون تصویری از امام پخش نمی شد و تنها همین عکسها بود. من امام را در برخورد اول خیلی زیباتر و بهتر دیدم و دستشان را به گرمی بوسیدم.
ساعتی آن جا بودم و برگشتم. در برگشت غذایی تهیه کردم. به هر حال آن شب خیلی با خوشحالی و شادی گذشت و فردای آن روز هم تمام وقت من به جریان دید و بازدیدهای امام و تدارک مراسم برگزاری جشن ها به مناسبت آزادی و ورود ایشان به قم گذشت.
شایان ذکر است که در طول مبارزات خود در کرمان آرزو داشتم که امام خمینی را از نزدیک ببینم و این مساله برای من بسیار مهم و شادی آور بود.
اولین باری که اسم حضرت امام را شنیدید کجا بود و از شخصیت ایشان چه تصوری داشتید؟
اولین باری که اسم حضرت امام را شنیدم در دوران دبیرستان بود. من در آن سال یک ماه از تعطیلات تابستان را به یزد برای دیدار پدرم رفته بودم. سالی بود که آقای بروجردی از دنیا رفته بودند و من برای اولین بار از پدرم نام امام را شنیدم. وی در جواب این که کاندیداهای بعدی برای مرجعیت چه کسانی هستند؟ گفت: حاج آقا روح الله، حاج آقا روح الله خمینی. از این زمان ایشان به عنوان یک شخصیت برتر و مرجعی که شایستگی دارد زعامت حوزه را بر عهده بگیرد، در ذهن من
کتابگوشه ای از خاطرات حجت الاسلام والمسلمین سید محمود دعاییصفحه 55
نقش بست.
آیا پدر شما نام حضرت امام رابه عنوان شاخص مطرح کردند یا مقایسه ای؟
در حد بزرگان دیگری مطرح کردند و گفتند ایشان این صلاحیت رادارد. (البته نظر پدر من بعد از حوادث 15 خرداد عوض شده بود و تلقی دیگری از مرجعیت شیعیان داشت، ولی قبل از آن ایشان را به عنوان یک شخصیت فوق العاده علمی و عرفانی و معنوی می شناخت، بخصوص آن بُعد عرفانی و معنویت امام روی پدرم فوق العاده تاثیر داشت.)
آیا پدر شما خودشان در درس امام شرکت داشت؟
فکر نمی کنم پدرم توفیق شرکت در درس مراجع قم علی الخصوص امام را پیدا کرده باشد. چون پدر من سن خیلی بالاتری داشت، یعنی از امام خیلی بزرگتر بود، این توفیق را پیدا نکرد. امام در ابتدای مبارزه شصت و خرده ای سال داشتند و پدر من تقریبا در همان اوان در سن 84 سالگی از دنیا رفت. پدر من در اراک و اصفهان با آیت الله پسندیده ارتباط و آشنایی داشت و از طریق ایشان و آشناهای دیگر از تسلط علمی امام و آموزشهای ایشان اطلاع حاصل کرده بود.
من بعد از شنیدن نام امام نسبت به ایشان کنجکاو شدم و در جریان مبارزات انجمنهای ایالتی و ولایتی، وقتی امام اعلامیه ها و خطابه های تند و صریحی صادر کرد به دلیل این که این اعلامیه ها از لحاظ محتوی و قاطعیت برخوردی صریح و روشن با ظلم و ستم داشت و شاخص بود و در مبارزه با رژیم شاه موضع گیری قاطع داشت به ایشان علاقمند شدم.
کتابگوشه ای از خاطرات حجت الاسلام والمسلمین سید محمود دعاییصفحه 56