در پی موضع گیریهای امام شاه دستپاچه شده و تصمیم به شدت عمل می گیرد. در دوم فروردین 42، طلاب علوم دینی در مدرسه فیضیه برای شرکت در مجلس بزرگداشت شهادت امام صادق گرد هم آمده بودند که حمله کماندوهای شاه از در و دیوار شروع می شود و آن جنایت بی سابقه و گسترده رخ می دهد که منجر به شهادت طلاب جوان و آتش زدن قرآنها و غارت حجره های طلاب و جنایاتی از این دست می گردد.
با وقوع این جنایت، شاه که گمان می کرد صدای روحانیت را خاموش کرده است با طنین کوبنده امام مواجه شد «من اکنون قلب خود را برای سرنیزه های مامورین شما حاضر کرده ام ولی برای قبول زورگویی ها و خضوع در مقابل جباری های شما حاضر نخواهم کرد. من تا قلم در دست دارم کارهای مخالف مصالح مملکت را بر ملا می کنم».
خاطرات سیاسی- اجتماعی دکتر صادق طباطباییج. 1صفحه 192