در رصد خانه بزرگ بوخوم

‏‏یک بازدید به یاد ماندنی هم از رصدخانه بزرگ بوخوم و نیز پلانتاریوم‏‎[1]‎‏ آن شهر ‏‎ ‎‏داشتند. دیدار از رصدخانه را خانم من همراه ایشان بود، لذا بهتر است در این مورد از ‏‎ ‎‏ایشان سوال کنید. ولی در پلانتاریوم من ایشان را همراهی می‌کردم. برنامه آن شب ‏‎ ‎‏علاوه بر تشریح اوضاع فلکی و نمایش بسیار باشکوهی از انواع محورهایی که ستارگان ‏‎ ‎‏و منظومه به دور یکدیگر می‌چرخند و تقریباً برنامه ثابت هر روز است؛ یک برنامه ‏‎ ‎‏خاص هر روز هم داشت که آن روز در مورد تئوری پیدایش زمین و جدا شدن آن از ‏‎ ‎‏خورشید و سپس شرح تفاوت بین نجوم قدیم و به اصطلاح هیئت بطلمیوسی و هیئت ‏‎ ‎

‎

‏

‎

‏‏ ‏

‏‏نیوتونی بود. مدیر اجرای برنامه که از بزرگان هیئت و نجوم دانشگاه بوخوم بود و ‏‎ ‎‏برنامه را برای حاضرین شرح می‌داد هنگام ورود امام صدر چشمش به ایشان افتاده بود ‏‎ ‎‏و ضمن خوشامدگویی به همه، اشاره‌ای هم به مهمان ویژه‌ای کرد. البته او ایشان را ‏‎ ‎‏نمی‌شناخت ولی منظورش این بود که میهمانی با این قیافه و لباس روحانی هر روز به ‏‎ ‎‏آنجا نمی‌رود. در ضمن تماشای فیلم و کواکب و حرکت انجم، با توجه به قیافه ‏‎ ‎‏روحانی و دینی ایشان چند بار به خالق جهان اشاره کرد. و خلاصه به ایشان فهماند که ‏‎ ‎‏او هم یک عالم و دانشمند خداشناس است.‏

‏‏بعد از پایان برنامه، علیرغم میل باطنی آقای صدر امکان گفتگوئی با مجری برنامه ‏‎ ‎‏فراهم نشد. ولی تا مدتها ایشان از جالب بودن این دیدار می‌گفتند و هر بار هم آرزو ‏‎ ‎‏می‌کردند که نظیر این گونه تاسیسات در جوامع اسلامی‌به وجود آید و با داشتن این ‏‎ ‎‏زمینه عقیدتی حیف است که جوانان ما به یک چنین برنامه‌هائی که باعث تحکیم ‏‎ ‎‏پایه‌های خداشناسی آنها می‌گردد آشنا نباشند و حتی امکان تماشا را هم نداشته باشند.‏

‏‏همین‌جا این نکته به خاطرم رسید که دایی‌جان همیشه این مطلب را ت‏‏ا‏‏کید می‌کردند که ‏‎ ‎‏در تفکر دینی و اسلامی، دنیا و آخرت از هم جدا نیست. آن امتداد این و این مقدمه آن ‏‎ ‎‏است. پرداختن به امور دینی مطلق و روی‌گردانی از غرایز طبیعی و خدادادی رهبانیت ‏‎ ‎‏است. و در اسلام از آن نهی شده است. همانگونه که دنیاپرستی مطلق نیز مذموم است، بسیار ت‏‏ا‏‏کید می‌کردند که تفریح و نشاط حتماً جزء ضروریات زندگی است و اگر با ‏‎ ‎‏قصد قربت انجام گیرد خود عبادت است.‏

‏‎

• .Pelantarium