در همین زمان اعلام شد که شاه روزهای 24 و 25 آبان 1356 از آمریکا دیدن خواهد کرد. فرصت، فرصت طلایی بود. سازمان های اسلامی وابسته به اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان در اروپا، آمریکا و کانادا، انجمن های وابسته به کنفدراسیون جهانی دانشجویان و محصلین ایرانی ـ با وجود آن که کنفدراسیون دوران احتضار خود را می گذراند ـ ، احزاب سیاسی و در راس همه نهضت آزادی ایران ـ خارج از کشور ـ خود را از هر لحاظ برای رودررویی با شاه و ملکه و افشای سیاست های آمریکا در ایران آماده می کردند. از جمله برنامه های اتحادیه انجمن های اسلامی بسیج سازمان های حقوق بشر، عفو بین الملل، کمیته صلیب سرخ، گرفتن طومار، امضا از شخصیت های سیاسی و علمی جهان و دعوت از تشکیلات دانشجویی وابسته به سازمان های آزادیبخش جهان نظیر مسلمانان اریتره، کشمیر، فلسطین، مصر و سودان، سازمان های آزادیبخش آمریکای لاتین و... بود.
در فصل مربوط به «فعالیت در کنفدراسیون» به ماجرای سفر شاه در خرداد 46 به آلمان غربی به تفصیل پرداختم و بازتاب افشاگری های دانشجویان ایرانی را در بیداری دانشجویان آلمانی و به تبع آن جنبش ماه مه سال 1968 دانشجویان فرانسوی برشمردم. با بهره گیری از تجارب آن اعتراضات، برنامه استقبال دانشجویان از «اعلیحضرتین» سامان داده شد.
هنگامی که سگ های پلیس به جان دانشجویان افتادند و اسب سواران به صفوف معترضین یورش بردند، نیروهای انتظامی ناچار شدند از گاز اشک آور استفاده کنند. این همه در حالی بود که کارتر و «اعلیحضرتین» در مقابل در ورودی کاخ سفید برای گرفتن عکس یادگاری و رد و بدل کردن تعارفات دیپلماتیک، ژست گرفته بودند. در
خاطرات سیاسی- اجتماعی دکتر صادق طباطباییج. 1صفحه 296
این لحظه نسیم فرح بخش پاییزی در حالی که رایحه گلهای اُرتِن زیا و رودنُدِرومهای پاییزی را در فضا پخش می کرد، گازهای اهدایی ماموران انتظامی را به سوی میزبان و میهمانان کشاند. اشک شوق، نه! اشک حسرت و اندوه و خشم در چشمان کارتر و شاه و ملکه ایران نمایان شد. دستمالها از جیب و کیف به در آمد و بر چشم و بینی میهمانان عالیقدر قرار گرفت.
خاطرات سیاسی- اجتماعی دکتر صادق طباطباییج. 1صفحه 297