سالگرد قیام پانزدهم خرداد در پیش بود. در یک عملیات گسترده، ساواک کثیری از دانشجویان و اساتید را دستگیر و بازداشت کرده بود. در شهر قم در درگیری های متعدد مردم را به رگبار مسلسل بسته بود و حتی زمانی که مردم به منازل مراجع پناه بردند در تعقیب آنان به منازل نیز حمله برده و تظاهرکنندگان را به گلوله بست. در منزل آیت الله گلپایگانی شدت کشتار و خشونت به حدی بود که آیت الله گلپایگانی دچار حمله قلبی شده و به بیمارستان منتقل شد.
اخباری که از این وقایع در روزنامه های رژیم منتشر می شد، جز تعداد کمی دستگیری «عوامل خارجی» و «مارکسیست های اسلامی» و «کشف یک باند قاچاق اسلحه» و «کشف نمونه هایی از مواد منفجره» که عمال خارجی! در تظاهرات خود از آنها استفاده کرده بودند چیز دیگری نبود و در کنار آن با آب و تاب بیشتر از آزادی های سیاسی و انتخابات آزاد دم زده می شد.
در طول این حوادث، اتحاد جماهیر شوروی پیوسته از شاه اعلام حمایت می کرد و معترضین را عوامل ارتجاع سیاه می خواند، این همه در حالی بود که شاه به آمریکاییان می گفت که عناصر وابسته به حزب توده و مارکسیست های اسلامی تحت حمایت آنان و تحت هدایت جاسوسان ک.گ.ب، عاملان اصلی بحران در ایران هستند.
خاطرات سیاسی- اجتماعی دکتر صادق طباطباییج. 1صفحه 322