* در مورد علت ربوده شدن ایشان کمی توضیح دهید؟
در مورد علت و انگیزه‌های ربودن و یا مخفی کردن امام موسی صدر فقط بر پایه حدسیات می‌توان اظهارنظر کرد، توجه به شرایط منطقه در آن زمان مثل مسائل داخلی لبنان، مشکلات جهان اسلام و اوضاع سیاسی ایران بر شناخت نقشی که ایشان در منطقه داشت به ما کمک خواهد کرد. در هر حال، نمی‌شود به طور قطعی گفت که انگیزه فقط همین بوده است. قبل از هر چیز مایل هستم به اوضاع وقت منطقه بپردازم. مهمترین مسئله‌ای آن زمان لبنان بعد از توفان جنگ‌های داخلی لبنان و آن کشتار عظیم ادامه حضور آوارگان فلسطینی در لبنان بود. خیرخواهان و در راس آنها آقای صدر تلاش می‌کردند تا فلسطینی‌ها درگیر مسائل داخلی لبنان نشوند و در مقابل آن کوشش برخی جناح‌های فلسطینی یا فالانژیست‌ها و ایادی اسرائیل در منطقه بود که می‌خواستند فلسطینی‌ها را به این منازعه بکشانند تا بین آنها و مردم لبنان درگیری به وجود آید. تا آن زمان فلسطینی‌ها برای لبنانی‌ها میهمان تلقی می‌شدند و به توصیه آقای صدر احترام آنها واجب بود. خصوصاً ایشان به این نکته تاکید داشتند که محرومان از وطن و محرومان در وطن در یک خط مشترک زندگی کنند و هر دو باید برای رهایی قدس که قبله‌گاه اول و آرمان انقلابی و عقیدتی ما است، تلاش کنند. لذا کوشش‌های زیادی در این زمینه انجام شد تا فلسطینی‌ها را به میدان نزاع بکشانند. در این‌باره خاطره سر بریدن کودک فلسطینی را که برای ابوعمار فرستاده بودند ذکر شد و نیازی به تکرار آن نیست. با همه این صحبت‌ها بالاخره فلسطینی‌ها را وارد ماجرای جنگ‌های داخلی لبنان کردند.
خاطرات سیاسی- اجتماعی دکتر صادق طباطباییج. 2صفحه 222
سوریه بعد از موفقیت عظیمی که در بازگرداندن آرامش به لبنان به دست آورده بود از یک احترام ویژه‌ای بین لبنانی‌ها برخوردار شد. در کنفرانس عرمون (قبلاً توضیح دادم) که برای خاتمه دادن به جنگ‌های داخلی که در منطقه عرمون تشکیل شده بود، سران بزرگ اقوام و طوایف مختلف لبنان و آقای صدر به این نتیجه رسیدند که برای فرونشاندن نزاع و خلع سلاح چریک‌ها و برگرداندن آرامش هیچ راهی جز دعوت از سوریه وجود ندارد. قطعنامه کنگره عرمون به اطلاع حافظ اسد رسید و وی اظهار داشت که این یک توطئه است و بدین طریق می‌خواهند سوریه را وارد نزاع‌های داخلی لبنان کنند و جبهه ما را در جولان تضعیف کنند، بالاخره آقای صدر وارد قضیه شدند و با فشار ایشان حافظ اسد قبول می‌کند و بعد از مدتی آرامش برقرار می‌شود و سوریه نیز از یک موقعیت مردمی‌خوب در لبنان برخوردار می‌شود. این نمایی از وضعیت لبنان بود.
اما در ایران در اردیبهشت ـ خرداد 57 برنامه‌های چهلم شهدای هر شهر آغاز شده و تظاهرات به اوج رسیده بود.
خاطرات سیاسی- اجتماعی دکتر صادق طباطباییج. 2صفحه 223