مقاومت فلسطین و شیعیان

‏‏مسلماً شیعیان و مناطقشان اساس بقای مقاومت فلسطینی است. وجود مقاومت ارتباط ‏‎ ‎‏کامل به جنوب لبنان و به جبل عامل دارد و بقای آنان وابسته به رضایت و حمایت ‏‎ ‎‏مردم این منطقه است. در جنگ هم مناطق شیعه‌نشین سپر بلای مقاومت فلسطین بود. ‏

‏‏توطئه جهانی اختلاف شیعه و نهضت مقاومت را فصل سوم توطئه خود قرار داده ‏‎ ‎‏بود. همان‌گونه که دیدیم فصل اول، جنگ مسلمانان و مسیحیان و فصل دوم، اختلاف ‏‎ ‎‏سوریه و مقاومت بود و چون این دو حاصل شد ولی نتایج لازم را به دلیل درایت امام ‏‎ ‎‏صدر و فداکاری مسلمانان به بار نیاورد، فصل سوم شروع گردید تا مقاومت فلسطینی ‏‎ ‎‏از پایگاه خود محروم شود. این امر به خوبی نقش خرابکارانه رادیکالهای چپ را در ‏‎ ‎‏لبنان نشان می‌دهد. زیرا آنان به شدت برای تحقق این هدف تلاش می‌کردند. ولی ‏‎ ‎‏بیداری رهبری شیعیان این نقشه را باطل کرد و جوانان شیعه را همچنان فداییان و ‏‎ ‎‏شهدای حق و عدالت نگاهداشت. ‏

‏‏رهبری شیعیان تلاش می‌کرد، نیروهای خود را نه یکباره بلکه به تدریج وارد میدان ‏‎ ‎‏کرده و از هدر رفتن نیروها جلوگیری نماید و با این کار خود خدمت ذیقیمتی به ‏‎ ‎‏نهضت مقاومت کرد. بقاع و جنوب از مراکز مهم شیعه است. در بقاع موضوع‏‎ ‎

‎

‎

‎

‏‏خونخواهی، نقش محرک و بزرگی دارد. با کشته شدن فرد یا افرادی از اهالی آن منطقه ‏‎ ‎‏در بیروت بلافاصله با تحریکات خرابکارانه چپ و به قصد آشوب، گروهی از ‏‎ ‎‏تحریک‌شدگان در بقاع برای مسیحی‌کشی آماده می‌شدند؛ که با مقاومت شدید و جدی ‏‎ ‎‏آقای صدر روبه‌رو شدند. آقای صدر می‌گفت: شما قهرمانان بقاع باید نیروهای خود را ‏‎ ‎‏حفظ کنید تا روزی که خدای ناکرده مرحله آخر توطئه که تقسیم لبنان است در آستانه ‏‎ ‎‏اجرا قرار گرفت، آنگاه شما از راه کوههای جبیل به طرف دریا حمله کرده دولت ‏‎ ‎‏مارونی را به دو نیم تقسیم کنید و به این ترتیب وظیفه تاریخی و ملی خود را انجام ‏‎ ‎‏دهید. کار شما انتقام از بی‌گناهان نیست. در نتیجه بقاع (بعلبک و هرمل) حفظ شد و به ‏‎ ‎‏تحریکات فراوان چپهای افراطی و گروهی از منحرفان فلسطینی که خواستار سقوط آن ‏‎ ‎‏بودند، پایان داده شد. ‏

‏‏در جنوب لبنان هم خرابکاران تلاش می‌کردند کار مسیحی‌کشی را رایج کنند. آقای ‏‎ ‎‏صدر تلاش فراوان برای حفظ و سلامتی آنها می‌کرد. بعدها روشن شد که تحریکات ‏‎ ‎‏مستمر علیه مسیحیان به منظور پناه بردن و نزدیکیشان به اسرائیل بوده و این خود ‏‎ ‎‏مصیبتی بزرگ می‌بود که رهبری مسلمانان و نیز امام صدر با آن مواجه بودند ولی با ‏‎ ‎‏درایت کافی آن را علاج کرد.‏

‏‏یک مطالعه دقیق در حوادث لبنان، نشان می‌دهد که شیعیان لبنان همچنانکه از ‏‎ ‎‏سال‌های 1948 به بعد پناهندگان فلسطینی را با قلبهای باز پذیرفتند و از سال 1965 به ‏‎ ‎‏بعد مقاومت فلسطین مورد حمایتشان قرار داشت، در مقابل فشارهای اسرائیل سر فرود ‏‎ ‎‏نیاوردند. همین‌طور در طول مدت بحران، حمایت از مقاومت فلسطینی هدف اساسی ‏‎ ‎‏شیعیان بود و اکنون نیز فداکارترین سازمانها به مقاومت فلسطینی، امل بوده و در دفاع ‏‎ ‎‏از آرمان اسلامی ‌فلسطین و رهایی قدس شریف پیشگام جهاد و تلاش می‌باشند.‏

‏‎