آینده مبهم

‏‏امام موسی از اول این جنگ‌ها را به مصالح استعمارگران می‌دانست و برای آرامش ‏‎ ‎‏فعالیت می‌کرد، مرتباً خطر تقسیم لبنان و هجوم اسرائیل به جنوب و خطر تصفیه ‏‎ ‎‏مقاومت را گوشزد می‌کرد، ولی احزاب چپ اعتنائی نکردند. مقاومت به معارک داخلی ‏‎ ‎‏لبنان کشیده شد و موجودیت مقاومت مورد هجوم قرار گرفت، بقاء لبنان در خطر ‏‎ ‎‏نیستی و زوال، بیش از 30000 کشته و 100000 مجروح، بیروت به کلی خراب شده، ‏‎ ‎‏همه گریخته‌اند. فقر و مرض و گرسنگی بیداد می‌کند. برای قطعه‌ای نان مسلحین ‏‎ ‎‏همدیگر را می‌کشند! زنان آبرومند و مردان محترمی‌ که به خاک سیاه نشسته‌اند برای ‏‎ ‎‏قوت لایموت خود و اطفال خود نان ندارند! یاس و بدبینی بر همه کس و همه جا ‏‎ ‎‏دامن گسترده است. دزدی و غارت و آدم‌کشی خیلی عادی شده، اجناس دزدی به ‏‎ ‎‏قیمت کم به فروش می‌رسد ولی کسی نمی‌خرد! بنزین نیز نظیر نان کمیاب شده است و ‏‎ ‎
‏‎

‏‏حوادثی در لبنان می‌گذرد که به اردن قبل از انفجار شبیه است. توطئه‌گران با آشوب ‏‎ ‎‏و فتنه و ترویج دزدی و غارت و اذیت مردم بی‌گناه محیط را برای همه نوع تصفیه ‏‎ ‎‏فلسطین آماده می‌کنند و وحشتناکتر از همه اینکه نوعی غرور و خودخواهی بر اکثریت ‏‎ ‎‏رهبران مقاومت مستولی شده و چاره‌ای نمی‌اندیشند و مردم همه ‌روزه بدبین‌تر و ‏‎ ‎‏ناراضی‌تر می‌شوند.‏

‏‏اخیراً قبل از اینکه امام از سوریه باز گردد، عده‌ای از مسلحین مقاومت به خانه امام ‏‎ ‎‏موسی حمله کردند و سه نفر گارد خانه را که مشغول غذا خوردن بودند خلع سلاح ‏‎ ‎‏نمودند. بین شیعیان این حادثه انعکاس بسیار بدی گذاشت. با اینکه بعد از چند ساعت ‏‎ ‎‏اسلحه گاردها را برگرداندند و حتی لفظی و کتبی در جراید عذرخواهی نمودند ولی ‏‎ ‎‏ناراحتی مردم همچنان شدیدتر و عمیق‌تر می‌شود. در یک منطقه فلسطینی، حدود 75 ‏‎ ‎‏نفر جنگنده فلسطینی شیعه، اسلحه خود را پس دادند و گفتند در صورت عدم احترام به ‏‎ ‎‏امام موسی، حاضر به همکاری نیستند. عده زیادی از جنگندگان مقاومت همه ‌روزه ‏‎ ‎‏مقاومت را ترک می‌گویند و به ‏‏حرکةالمحرومین‏‏ می‌پیوندند. جنوب لبنان و بعلبک که ‏‎ ‎‏روزگاری ضد مقاومت فلسطین بودند و در اثر پنج سال کار و فعالیت مداوم امام ‏‎ ‎
‏‎

‏‏وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم ‏ ‏کـه در طـریقت مـا کافـریست رنجیدن‏

‏‏* * *‏

‏‎

• . درست در همین زمان بعضی از ایرانیان ورشکسته در سوریه و لبنان با نامه پراکنی به نجف و ایران و اروپا،  امام صدر و سازمان های شیعی را به خیانت و رویگردانی از آ«مان های فلسطین متهم می کردند. در بخش  مصاحبه با فصلنامه مفید به این امر مفصلاً پرداخته ام.