احکام سربریدن و شکار کردن حیوانات

احکام شکار کردن با اسلحه

مساله 2601ـ‏ اگر حیوان حلال گوشت وحشی را با اسلحه شکار کنند با پنج‏‎ ‎‏شرط حلال و بدنش پاک است:‏

‏اول: آن که اسلحۀ شکار مثل کارد و شمشیر برنده باشد، یا مثل نیزه و تیر، تیز‏‎ ‎‏باشد که بواسطۀ تیز بودن، بدن حیوان را پاره کند و اگر به وسیلۀ دام یا چوب و سنگ‏‎ ‎‏و مانند اینها حیوانی را شکار کنند پاک نمی شود و خوردن آن هم حرام است و اگر‏‎ ‎‏حیوانی را با تفنگ شکار کنند چنانچه گلوله آن تیز باشد که در بدن حیوان فرو رود و‏‎ ‎‏آن را پاره کند پاک و حلال است. و اگر گلوله تیز نباشد بلکه با فشار در بدن حیوان فرو‏‎ ‎‏رود و حیوان را بکشد، یا بواسطۀ حرارتش بدن حیوان را بسوزاند و در اثر سوزاندن،‏‎ ‎‏حیوان بمیرد پاک و حلال بودنش اشکال دارد.‏

‏دوم: کسی که شکار می کند باید مسلمان باشد یا بچۀ مسلمان باشد که خوب و‏‎ ‎‏بد را بفهمد، و اگر کافر یا کسی که اظهار دشمنی با اهل بیت پیغمبر ‏‏صلی الله علیه و آله وسلم‏‏ می کند،‏‎ ‎‏حیوانی را شکار نماید، آن شکار حلال نیست.‏


کتابرساله توضیح المسائلصفحه 414
‏سوم: اسلحه را برای شکار کردن حیوان به کار برد و اگر مثلاً جایی را نشان کند‏‎ ‎‏و اتفاقاً حیوانی را بکشد، آن حیوان پاک نیست و خوردن آن هم حرام است.‏

‏چهارم: در وقت به کار بردن اسلحه نام خدا را ببرد و چنانچه عمداً نام خدا را‏‎ ‎‏نبرد شکار حلال نمی شود، ولی اگر فراموش کند اشکال ندارد.‏

‏پنجم: وقتی به حیوان برسد که مرده باشد، یا اگر زنده است به اندازۀ سر بریدن‏‎ ‎‏آن وقت نباشد و چنانچه به اندازۀ سر بریدن وقت باشد و سر حیوان را نبرد تا بمیرد‏‎ ‎‏حرام است.‏

مساله 2602ـ‏ اگر دو نفر حیوانی را شکار کنند، و یکی از آنان مسلمان ودیگری‏‎ ‎‏کافر باشد یا یکی از آن دو نام خدا را ببرد و دیگری عمداً نام خدا را نبرد آن حیوان‏‎ ‎‏حلال نیست.‏

مساله 2603ـ‏ اگر بعد از آن که حیوانی را تیر زدند مثلاً در آب بیفتد، و انسان‏‎ ‎‏بداند که حیوان بواسطۀ تیر و افتادن در آب جان داده، حلال نیست. بلکه اگر شک‏‎ ‎‏کند که فقط برای تیر بوده یا نه، حلال نمی باشد.‏

مساله 2604ـ‏ اگر با سگ غصبی یا اسلحه غصبی حیوانی را شکار کند، شکار‏‎ ‎‏حلال است و مال خود او می شود ولی گذشته از این که گناه کرده باید اجرت اسلحه‏‎ ‎‏یا سگ را به صاحبش بدهد.‏

مساله 2605ـ‏ اگر با شمشیر یا چیز دیگری که شکار کردن با آن صحیح است با‏‎ ‎‏شرطهایی که در صفحۀ گذشته گفته شد، حیوانی را دو قسمت کنند، و سر و گردن در‏‎ ‎‏یک قسمت بماند و انسان وقتی برسد که حیوان جان داده باشد، هر دو قسمت حلال‏‎ ‎‏است اگر به همین قطع کردن جان داده باشد و اگر حیوان زنده باشد و وقت تنگ‏‎ ‎‏باشد برای سر بریدن به آداب شرع، قسمتی که سر و گردن ندارد حرام، و قسمتی که‏‎ ‎‏سر و گردن دارد حلال است و اگر وقت باشد برای سر بریدن، آن قسمت که در آن‏‎ ‎‏سر نیست حرام است و آن قسمت دیگر اگر سر آن را به دستوری که در شرع معین‏‎ ‎‏شده ببرند حلال است به شرط آن که در زمان بریدن سرش زنده باشد اگرچه ممکن‏‎ ‎‏نباشد زنده بماند و در حال جان دادن باشد.‏

مساله 2606ـ‏ اگر با چوب یا سنگ یا چیز دیگری که شکار کردن با آن صحیح‏‎ ‎‏نیست حیوانی را دو قسمت کنند، قسمتی که سر و گردن ندارد حرام است و قسمتی‏

کتابرساله توضیح المسائلصفحه 415
‏که سر و گردن دارد، اگر زنده باشد، و سر آن را به دستوری که در شرع معین شده‏‎ ‎‏ببرند حلال است به شرط آن که در زمان بریدن سرش، زنده باشد اگرچه ممکن‏‎ ‎‏نباشد زنده بماند و در حال جان دادن باشد.‏

مساله 2607ـ‏ اگر حیوانی را شکار کنند، یا سر ببرند و بچه زنده ای از آن بیرون‏‎ ‎‏آید چنانچه آن بچه را به دستوری که در شرع معین شده سر ببرند حلال و گرنه حرام‏‎ ‎‏می باشد.‏

مساله 2608ـ‏ اگر حیوانی را شکار کنند یا سر ببرند و بچه مرده ای از شکمش‏‎ ‎‏بیرون آورند، چنانچه خلقت آن بچه کامل باشد و مو یا پشم در بدنش روییده باشد‏‎ ‎‏پاک و حلال است.‏

‎ ‎

کتابرساله توضیح المسائلصفحه 416