فصل سوم : خاطرات آیت الله محمد رضا رحمت

نظر امام درباره انجمن حجتیه

‏سال های اول ورود من به نجف بود؛ شاید یکی دو سال بعد از ورود امام در یک دیدار ‏‎ ‎‏خصوصی در منزل امام با تعدادی از رفقای مشهد که یکی از آنان س‏‏و‏‏ال کرد، خانمی ‏‎ ‎‏سی هزار تومان وجوهات بدهکار بوده است که این وجوهات را به آقای شیخ محمود ‏‎ ‎‏حلبی داده است. امام فرمود: باید مجددا بپردازد... . امام جایز نمی دانست که وجوهات ‏‎ ‎‏به آقای شیخ محمود حلبی که مس‏‏و‏‏ولیت انجمن حجتیه را به عهده داشت داده شود.‏‎[1]‎‎ ‎‏این مساله برای من آن روز خیلی جالب بود. البته من چون شناختی از وی داشتم و او ‏‎ ‎‏را از جهت علمی آدم با سوادی می دانستم ولی متاسفانه رژیم از او سوء استفاده زیادی می کرد و علیه نهضت اقدام می کرد و آنان تلاش می کردند مردم را از نهضت رویگردان کنند. بدین جهت امام نسبت به آنان خیلی حساس بود. این مساله حدود اوایل ‏‎ ‎‏سال 1349 ﻫ .ش بود که س‏‏و‏‏الات زیادی درباره انجمن حجتیه می شد. امام فرمود: هر ‏‎ ‎‏گروه و دسته ای که برخلاف مسیر حرکت مردم حرکت کند، مردم باید آنان را کنار ‏‎ ‎‏بگذارند. این از جمله خاطرات نادری است که من خودم شاهد بودم.‏

خاطرات سال های نجـفج. 2صفحه 33

  • . بنیانگذار انجمن حجتیه شیخ محمود ذاکرزاده تولایی (حلبی) از خطبا و علمای معروف مشهد بود. کار عمده  حلبی در مشهد پس از شهریور 1320 مبارزه با بهائیت و پرداختن به امور دینی صرف بود. وی بعد از بروز  اختلاف بین سران نهضت ملی به تهران مهاجرت و در خیابان لرزاده و میدان حسن آباد محفلی را تحت عنوان  انجمن ضد بهائیت تشکیل داد که بعدها در سال 1336 نام «انجمن حجتیه مهدویه» را به خود گرفت و هدف  از تشکیل آن در اساسنامه این چنین بیان شد: 1ـ تشکیل کنفرانس ها و سمینارهای علمی و دینی با رعایت  قوانین مطبوعاتی کشور 2ـ چاپ و پخش جزوات و نشریات دینی 3ـ تأسیس کلاس های تعلیم و تدریس  اخلاقی و معارف اسلامی 4ـ ایجاد کتابخانه و قرائتخانه 5ـ انجام امور خیریه 6ـ تأسیس هر نوع مؤسسه  فرهنگی نظیر دبستان و... 7ـ ایجاد هر نوع مراکز درمانی نظیر بیمارستان و درمانگاه با رعایت قوانین و مقررات  وزارت بهداری.