ساده زیستی امام در نجف

‏‏خانه امام در نجف خانه محقری بود که امکانات رفاهی مناسبی نیز نداشت. زندگی امام ‏‎ ‎‏بسیار ساده بود. بر خلاف بسیاری از علما که در تابستان‌های گرم نجف برای ‏‎ ‎‏هواخوری خانه‌هایی در کوفه در کنار شط داشتند، امام در نجف می‌ماندند و خانه ‏‎ ‎‏ییلاقی هم نداشتند. وسایل و فرش‌های خانه امام بسیار ساده بود. با وجود این‌که ایشان نیز مانند علمای دیگر می‌توانستند بیرونی بیت را با فرش‌های مجلل مفروش کنند، اما‏‎ ‎‏نمی‌خواستند از نظر تجملات وضع زندگی و خانه‌شان با طلاب متفاوت باشد. ‏‎ ‎‏از این رو گلیمی که در خانه ما طلبه‌ها پهن بود خانه امام را نیز مفروش می‌کرد. ‏‎ ‎‏بنابراین طلبه‌ها احساس نزدیکی بیشتری با ایشان می‌کردند. بدون شک اگر طلبه‌ای با‏‎ ‎‏شرایط سخت زندگی وارد منزل علما می‌شد و تجملات بسیاری را مشاهده می‌کرد این ‏‎ ‎‏وضع تاثیرات نامطلوبی روی او می‌گذاشت. پس با این وجود وضع زندگی امام و ‏‎ ‎‏ساده‌زیستی ایشان سختی‌های زندگی طلبگی را بر طلاب آسان می‌ساخت.‏