کنگره اندیشه های اخلاقی ـ عرفانی امام خمینی (ره)

مبانی تفسیر عرفانی امام خمینی

‏ ‏

‏ ‏

‏ ‏

  مبانی تفسیر عرفانی امام خمینی

آقای علی نصیری

 

‏ ‏

‏به عقیده نویسنده، تفسیر امام خمینی(ره) متأثر از گرایش عرفانی است.‏‎ ‎‏در این مقاله کوشش شده تا با ارائه مبانی نظری تفسیر عرفانی ایشان، این‏‎ ‎‏نکته اثبات شود که تفسیر عرفانی امام خمینی(ره) صرفاً متأثر از آرای‏‎ ‎‏نظری عرفا شکل نگرفته و مبتنی بر قواعدی است که مورد پذیرش عموم‏‎ ‎‏اندیشه وران بوده و با مبانی دین سازگار است.‏

‏امام خمینی(ره) در نگاشته های خود بر سه نکته پای فشرده که عبارتند‏‎ ‎‏از: 1 ـ  نادرست بودن تکفیر یا تفسیق عرفا، 2 ـ ضرورت توجه به زبان‏‎ ‎‏خاص عرفا و تأکید بر این نکته که بسیاری از انتقادها بر عرفان، برخاسته از‏‎ ‎‏عدم شناخت این زبان است و 3 ـ  زبان عرفان، عموما در قرآن و روایات‏‎ ‎‏به کار رفته که نشان از مجاز بودن آن دارد.‏

‏مبانی تفسیر عرفانی امام خمینی(ره)، به طور خلاصه بدین شرح است:‏

‏1 ـ  برخورداری قرآن از مراتب نزول؛ بر اساس این مبنا، ایشان معتقد‏‎ ‎‏است قرآن دارای هفت مرحله نزول است؛ مرحله نخست آن، همان کلام‏‎ ‎‏نفسی و مرحله نهایی آن، ظاهر کنونی الفاظ آن است. بر اساس این مبنا، در‏‎ ‎‏تفسیر عرفانی می بایست کوشید تا به مراحل پیش از نزول هفتم قرآن که‏‎ ‎‏حقیقت آن است، دست یافت.‏

‏2 ـ  مراتب قرآن؛ به این معنا که قرآن در نازله هفتم خود و شکل کنونی‏‎ ‎‏خود نیز دارای مراتب مختلفی است که گاهی از آن، به ظاهر و باطن تعبیر‏‎ ‎

مجموعه آثار کنگره اندیشه های اخلاقی ـ عرفانی امام خمینی (ره) ـ جلد 15چکیده مقالات کنگرهصفحه 332
‏می شود و عارف در تفسیر عرفانی می کوشد تا از لایه ظاهری و بیرونی لفظ‏‎ ‎‏عبور کرده و به باطن آن دست پیدا کند.‏

‏3 ـ  مراتب فهم قرآن؛ همان گونه که قرآن دارای مراتب است، فهم های‏‎ ‎‏مفسران نیز دارای مراتب گوناگون است که از گستردگی و ژرفای دانش و‏‎ ‎‏تفکر آنان حکایت می کند. تفاسیر عرفانی از نگاه امام خمینی(ره)، به خاطر‏‎ ‎‏برخورداری عرفا از مراتب فهم عمیق تر، قابل تقدیراند.‏

‏4 ـ  اهل بیت(ع) مخاطبان واقعی قرآن؛ به استناد روایت مشهور: «انما‏‎ ‎‏یعرف القرآن من خوطب به»، تنها مخاطبان اصلی قرآن که مقصود از آنها به‏‎ ‎‏استناد دلایل قرآنی و روایی، اهل بیت هستند که به معانی نهایی قرآن دست‏‎ ‎‏می یابند. بدین جهت، مبانی تفسیر اهل بیت(ع)، معیار سنجش صحت یا‏‎ ‎‏عدم صحت تفاسیر عرفانی خواهد بود. این مبنا در سایر تفاسیر عرفانی به‏‎ ‎‏چشم نمی خورد.‏

‏5 ـ  طهارت باطن، شرط رویکرد به قرآن؛ از آن جا که قرآن و روایات بر‏‎ ‎‏ضرورت پاکی دل و نزاهت باطن برای فهم صحیح معانی قرآن تأکید دارند،‏‎ ‎‏عرفا می توانند سهم بیشتری در فهم قرآن داشته باشند؛ زیرا ریاضت و‏‎ ‎‏تهذیب باطن از اصول نظری و عملی عرفان اسلامی است.‏

‏6 ـ  کتاب و سنت معیار سنجش تفسیر عرفانی؛ از انتقادی که امام‏‎ ‎‏خمینی(ره) نسبت به برخی از تفاسیر عرفانی ارائه نموده اند، پیداست که‏‎ ‎‏ایشان تنها آن دسته از تفاسیر عرفانی را صحیح می دانند که با قرآن و سنت‏‎ ‎‏سازگار باشد.‏

‏تفسیری که ایشان از آیه «و من یخرج من بیته مهاجراً الی الله»، ارائه‏‎ ‎‏کرده و در کنار مهاجرت ظاهری، مهاجرت معنوی و ترک نفس و حرکت‏‎ ‎‏به سوی حق را از جمله دلالت های باطنی آیه دانسته اند، از نمونه های‏‎ ‎‏تفسیر عرفانی امام خمینی(ره) است که با اصول و ضوابط تفسیر صحیح‏‎ ‎‏کاملاً منطبق است.‏

‏ ‏

‎ ‎

مجموعه آثار کنگره اندیشه های اخلاقی ـ عرفانی امام خمینی (ره) ـ جلد 15چکیده مقالات کنگرهصفحه 333