تجلی عرفان امام خمینی در ساحت عمل اجتماعی و سیاسی
مصطفی دانش پژوه
عارف حقیقی کسی است که عرفان او دارای دو بُعد عرفان نظری و عرفان عملی مبتنی بر قرآن و سنت باشد. چنین عرفانی، عرفان جامع و آمیخته با فلسفه، کلام، فقه، سیاست و اجتماع است، نه عرفان فردی مجرد و منزوی. این مقاله سعی در نشان دادن برخی از تجلّیات عرفان عملی حضرت امام در عرصه عمل اجتماعی و سیاسی دارد. هدف نویسنده، آن است که با ارائه یک الگوی عینی و عملی نشان دهد که عرفان ناب اسلامی، نه تنها عرفان فردی و عزلت طلب نیست، بلکه اصولاً در بستر عمل اجتماعی و سیاسی است که عارف واقعی به اوج وصول و فنای فی الله دست می یابد.
نویسنده، در چند مقدمه به بیان انواع عرفان از لحاظ موضوع و خاستگاه و ماهیت آن پرداخته و در مقدمه سوم می نویسد: عرفان امام، عرفان ناب اسلامی است و نه عرفان هندی و ایرانی و. . . . عرفان امام، عرفانی است مبتنی بر قرآن و سنت. وی در مقدمه چهارم، اقسام عارفان از دیدگاه امام را بررسی می کند.
نویسنده در ادامه به بیان عرفان نظری از دیدگاه امام خمینی پرداخته و در پایان نمونه هایی از تجلّیات عرفان عملی وی، مانند اخلاص و قیام برای خدا، قاطعیت و شجاعت، ارتباط با انسان کامل و. . . را بیان کرده است.
مجموعه آثار کنگره اندیشه های اخلاقی ـ عرفانی امام خمینی (ره) ـ جلد 15چکیده مقالات کنگرهصفحه 302